Հայ-ռուսական հարաբերությունները բարեկամականից շարժվում են դեպի չեզոք. Դմիտրի Ժուրավլյով

Ռուս քաղաքագետ Դմիտրի Ժուրավլյովը Alpha News-ի հետ զրույցում մեկնաբանել է Հայաստանի և Ռուսաստանի միջև հարաբերությունների ճգնաժամը, ինչպես նաև ընթացող գործընթացների վերաբերյալ Մոսկվայի տեսակետը:

«Կա օբյեկտիվ գործընթաց, որի մասին ես հաճախ եմ խոսում։ ԱՊՀ Հանրապետությունը ընկալում է իր՝ Ռուսաստանից հեռանալը որպես զարգացման նշան։ Այս գործընթացը միայն Հայաստանում չէ, այն ընթանում է ամբողջ ԱՊՀ-ում։

Կան նույնիսկ երկու սուբյեկտիվ գործոններ, չնայած դրանք սուբյեկտի՞վ են: Մեկն այն է, որ Հայաստանն ակնհայտորեն ավելի շատ ուղղված է դեպի ԱՄՆ և Ֆրանսիա։ Բնականաբար, ՀԱՊԿ-ը, ԱՊՀ-ն, մեր բոլոր այդ միավորումները, Եվրասիական միությունը պարզապես այնքան էլ հետաքրքիր չեն Հայաստանի համար։ Թեև այստեղ սխալ կա, որովհետև ոչ միայն Հայաստանը, հետխորհրդային տարածքի շատ երկրներ կարծում են, որ այն, ինչ ստանում են արտոնյալ ռեժիմով, դա, այսպես ասած, պարտադիր ծրագիր է, այդպես է, և շարունակելու է այդպես լինել: Բայց մենք դեռ պետք է խնդրենք մեկ ուրիշին, ումից մենք արտոնյալ ռեժիմով չենք ստանում: Հետո լավ կլինի: Դա սխալ է: Եվ դա ցույց տվեց, որ ինչ-որ պահի մեր արտոնյալ օգնությունը կարող է դադարել։

Երկրորդ կետը Ղարաբաղյան թեման է։ Շատ առումներով մեր միությունը լիցքավորված էր նրանով, որ մենք միասին պաշտպանում էինք Ղարաբաղը։ Չի նշանակում ռազմական ճանապարհով։ Բայց Ռուսաստանն այս հարցում միշտ կանգնած է եղել Հայաստանի կողքին։ Հիմա, երբ ղարաբաղյան խնդիրը լուծվել է, ուղղակի ասենք, Հայաստանի համար ոչ լավագույն ձևով, բնականաբար հարց է ծագում, իսկ արդյոք պետք է շարունակել այդ միությունը։ Հայաստանում բոլոր ռուսամետ քաղաքական գործիչները, մարդիկ այսպես թե այնպես կապված են Ղարաբաղյան պատերազմի հետ», — հայտարարել է փորձագետը։

Քաղաքական հիերարխիայում առաջնահերթություններ սահմանելով՝ քաղաքագետը նշել է, որ նախկին ԽՍՀՄ տարածքում Հայաստանը տարբեր դերեր է խաղում քաղաքական և ռազմական նշանակություն ունեցող տարբեր միջպետական նախագծերի համար:

«ՀԱՊԿ-ի համար շատ ավելի կարևոր է բելառուսական և ղազախական ուղղությունը։ Վատ կլինի այն իմաստով, որ այն փոքրանում է, իսկ ցանկացած միտում շարունակվելու սովորություն ունի։ Այսօր Հայաստանն է, իսկ ո՞վ է վաղը: Հայաստանը մեծ արժեք ունի ԱՊՀ-ի, ԽՍՀՄ նախկին մասերի քաղաքական միության համար։ ԱՊՀ-ն էլ արդեն չկա, բայց քաղաքական միություն, այնուամենայնիվ, կա։ Բայց Հայաստանը ռազմական նշանակություն չունի», — ընդգծել է Ժուրավլյովը։

Բնութագրելով երկու երկրների փոխհարաբերությունների ընդհանուր ֆոնը՝ փորձագետը հույս է հայտնել, որ ամեն ինչ կորած չէ, և պետք է լավատես մնալ:

«Հայ-ռուսական հարաբերությունները շարժվում են բարեկամականից դեպի չեզոք հարաբերությունների։ Տա Աստված, որ այդ կետում նրանք կանգ առնեն, այլ ոչ թե անցնեն թշնամական», — նշել է Alpha News-ի զրուցակիցը։