Ադրբեջանը որոշեց կտրել «Գորդյան հանգույցը» սուր հարվածով. Կոնստանտին Զատուլին

Alpha News-ի ուղիղ եթերում ԱՊՀ երկրների ինստիտուտի տնօրեն Կոնստանտին Զատուլինն ընդգծել է, որ 2020 թվականին Ադրբեջանը հասել է ավելիին, քան ակնկալում էր, իսկ հետո ավելացրեց ճնշումը Հայաստանի և Ղարաբաղի վրա՝ հնարավորինս արագ վերջնական արդյունքների հասնելու համար։

«Պատասխանը մակերեսի վրա է։ Ադրբեջանը, ինչպես գիտենք, ռազմադիվանագիտական դաշտում առաջին հաջողություններին հասավ 2020 թվականին, երբ Ղարաբաղում 44-օրյա պատերազմ սկսվեց, և հասավ ավելիին, քան կարելի էր սպասել։ Եվ դրանից հետո նա ուժեղացրեց ճնշումը Հայաստանի և Ղարաբաղի վրա, որպեսզի վերջնական արդյունքները հնարավորինս շուտ ձեռք բերվեն, իսկ Ադրբեջանի ախորժակը անընդհատ ավելացավ։ Ադրբեջանի նախագահը խոսեց Երևանի մասին, և որ Հայաստանի տարածքի զգալի մասը պատկանում է Ադրբեջանին։

Հիմա նա ժամանակավորապես հանել է այս թեման, քանի որ պետք է մարսել այն, ինչ իր ձեռքում է հայտնվել այս մեկօրյա պատերազմի արդյունքում։

Ինչու՞ դա տեղի ունեցավ հիմա, որպեսզի Հայաստանի և Լեռնային Ղարաբաղի հայ բնակչության վրա ճնշում գործադրելու միջոցով հնարավորինս արագ հասնի մեծ արդյունքների։

Կարծում եմ, որ իր դերն ունեցավ նաև այն, որ Ռուսաստանի և Հայաստանի հարաբերություններն այսօր վատ վիճակում են։ Անցած մեկ տարվա ընթացքում Փաշինյանը ցանկանում էր Հայաստանը վերակողմնորոշել դեպի արևմտյան գործընկերներ, ինչի արդյունքում շատ լարված իրավիճակ է ստեղծել Ռուսաստանի հետ հարաբերություններում՝ ոչ միայն անձնական հարաբերություններում, այլ նաև միջպետական հարաբերությունների ողջ սպեկտրում։ Նա բազմիցս արտահայտել է իր կարծիքը և սեպտեմբերին այս գործողության նախօրեին հարցազրույց է տվել իտալական թերթին, որտեղ ասել է, որ մի օր «մենք կարող ենք վաղ առավոտյան արթնանալ, և Ռուսաստանն այստեղ չլինի»։ Կարծում եմ, որ Ադրբեջանը գնահատեց այս ամենը և որոշեց նման սուր հարվածով կտրել «Գորդյան հանգույցը»։

Ես ի սկզբանե գիտեի, որ այս իրավիճակում Ռուսաստանը, նախևառաջ, անձամբ Փաշինյանի պատճառով մոտիվացված չէ ինչ-որ կերպ միջամտելու, և գումարած, իհարկե, կարևոր գործոնն այն է, որ Ռուսաստանն այսօր ընդգրկված է Արևմուտքի հետ լայնածավալ առճակատման մեջ։ Այս պահն առավել բարենպաստ է թվացել Ադրբեջանին և նրա գործընկեր Թուրքիային, ուստի այդ ամենը ձեռնարկվել է։

Գիտեք, որ ռուսական պաշտոնական տեսակետն այն է, որ Փաշինյանի հայտարարություններից հետո 2022-ին, իսկ հետո այս տարի, որտեղ նա բազմիցս շեշտել է, որ Լեռնային Ղարաբաղը համարում է Ադրբեջանի մաս, և այն ամենը, ինչ տեղի է ունենում, Ադրբեջանի ներքին խնդիրն է։

Սա, իսկապես, ստեղծել է, անկեղծ ասած, անորոշ իրավիճակ, քանի որ խոսքը վերաբերում է ռուսական խաղաղապահ կոնտինգենտին, և առավել եւս, որ նրա մանդատը չի համաձայնեցվել երեք տարվա ընթացքում։ Եվ հիմա, ամեն ինչից զատ, պարզ է դարձել, որ ԼՂՀ-ն գործում է Ադրբեջանի տարածքում, այլ ոչ թե երկու կողմերի վիճելի տարածքում։

Այս ամենը միասին վերցրած ծառայեց որպես ձգան, և Փաշինյանը հաստատեց, որ ինքը որևէ առնչություն չունի տեղի ունեցողի հետ, ինչի համար իրեն գովում են Բաքվում։

2020 թվականից նա ղարաբաղյան հակամարտության հետ կապված բոլոր սլաքները ուղղում է դեպի Ռուսաստանը՝ պնդելով, որ գործի հետ կապ չունի։ Սա այն նույն Փաշինյանն է, որ ամենուր հրապարակավ վանկարկում էր, թե «Ղարաբաղը Հայաստան է, վերջ»,- ընդգծել է Կոնստանտին Զատուլինը։