Ալիևին խայթել են. Վլադիմիր Սկաչկո

Քաղաքագետ Վլադիմիր Սկաչկոն Alpha News-ի հետ զրույցում մեկնաբանել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի՝ Ուկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկուն ուղղված աջակցության խոսքերը:

Փորձագետի խոսքով՝ «Ալիևը փորձում է նստել մի քանի աթոռի վրա՝ վտանգելով պատռել և՛ տաբատը, և՛ նստատեղը»:

«Ալիևի խոսքերը վկայում են այն մասին, որ նրան խայթել են, այսպես կոչված, բազմավեկտորության կողմնակիցները, ինչը ենթադրում է, որ քաղաքական գործիչը ոչ մի կերպ չի կարողանում կողմնորոշվել իր զարգացման, իր գործընկերության և դաշնակցության գլխավոր վեկտորի հարցում, ուստի փորձում է նստել երկու, երեք և չորս աթոռների վրա՝ վտանգելով պատռել և՛ տաբատը, և՛ նստատեղը։ Շատերն այրվեցին դրա վրա: Բայց շատ փոքր երկրներ փորձում են այս խաղում հնազանդ հորթ խաղալ: Նույնն է նաև Ալիևը։ Մի կողմից նա ընկերություն է անում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հետ, մյուս կողմից կողմնորոշվում է դեպի ԱՄՆ, երրորդ կողմից կողմնորոշվում է դեպի Թուրքիա՝ հույս ունենալով, որ ինչ-որ տեղ կկարողանա անկախ քաղաքականություն վարել։

Առաջին հերթին դա, իհարկե, վերաբերում է նրան, որ Արևմուտքը կների նրան Լեռնային Ղարաբաղի կործանումն ու այդ անկլավի կլանումը։ Նա պետք է վստահ լինի, որ բոլորը՝ և՛ Ռուսաստանը, և՛ Վաշինգտոնը, և՛ Բրյուսելը, ասեն, որ Լեռնային Ղարաբաղը Ադրբեջանի տարածքն է։ Բացի այդ, Ադրբեջանն ունի հսկայական քանակությամբ սեփական առևտրային և լոգիստիկ նախագծեր, որոնցում պետք է իր տեղը զբաղեցնի։ Միևնույն ժամանակ, նա չի կարող վիճել Ռուսաստանի հետ, քանի որ Հյուսիս-Հարավ միջազգային տրանսպորտային միջանցքը միացնում է Ռուսաստանն ու Մերձավոր Արևելքի երկրները։ Ահա այսպիսի իրավիճակներում նա առավելագույնս օգտագործում է այն կարգախոսը, որ քաղաքականությունը հնարավորի արվեստ է», — ասել է Սկաչկոն։

Ինչ վերաբերում է Ալիևի հայտարարություններին Մոսկվայի արձագանքին, ապա, փորձագետի կարծիքով, որևէ հրապարակային պատիժ չի լինի:

«Բոլորը շատ լավ հասկանում են, որ քաղաքական հռետորաբանության և քաղաքական պրակտիկայի միջև երբեմն շատ մեծ բաց կա։ Եվ դա իսկապես քաղաքականություն է: Քաղաքականությունը երբեմն ստիպում է մարդկանց ասել մի բան, մտածել մեկ այլ բան, անել երրորդը։ Եվ երկրների ղեկավարները սովորաբար ընտրում են այն, ինչն իրենց ձեռնտու է: Ռուսաստանի դաշնակցությունը Ադրբեջանի հետ ձեռնտու է, քանի որ նման դաշնակցի հետ կապերի խզումը խաթարում է Ռուսաստանի դիրքերը և՛ Կովկասում, և՛ Թուրքիայի հետ հարաբերություններում, և՛ ընդհանրապես ՆԱՏՕ-ի հետ հարաբերություններում, որը նույնպես ցանկանում է և դիտարկում է Ադրբեջանը՝ որպես իր ինչ-որ համեղ պատառ։ Ցավոք, այս իրավիճակում Հայաստանի անորոշ դիրքորոշումը միայն խորացնում է նրա վիճակը», — եզրափակել է Սկաչկոն։