Ալլա Անդրիասյան. հայկական երաժշտական կոմեդիայի աստղը

Ալլա Անդրիասյանը ծնվել է 1917 թվականի դեկտեմբերի 31-ին Տաշքենդում՝ հայկական ընտանիքում: Վաղ տարիքից նրա կյանքը կապված է եղել արվեստի հետ: 1933-1937 թվականներին սովորել և աշխատել է «Հայֆիլմ» կինոստուդիայի դերասանական ստուդիայում, որտեղ ստացել է իր առաջին մասնագիտական հմտությունները: 1950 թվականին ավարտել է Երևանի կոնսերվատորիան, ինչը կարևոր փուլ է դարձել որպես արտիստ նրա կայացման գործում:

1937-1947 թթ․ Անդրիասյանը եղել է Երևանի Կ. Ստանիսլավսկու անվան ռուսական դրամատիկական թատրոնի դերասանուհի: Այնտեղ նա դրսևորվել է իրեն որպես տաղանդավոր դերասան՝ աչքի ընկնելով խաղի հմայքով, մոտեցման ճշմարտացիությամբ, տեխնիկայի բարձր մակարդակով, հնչեղ ձայնով և կատարողական մշակույթով: Այդ թատրոնում նրա կերտած դերերը դարձել են ճանաչման տանող առաջին նշանակալի քայլերը:

1947 թվականից սկսվել է նրա երկարամյա ստեղծագործական կենսագրությունը Երևանի Հակոբ Պարոնյանի անվան երաժշտական կոմեդիայի պետական թատրոնում: Այստեղ Անդրիասյանը խաղացել է տասնյակ դերեր և դարձել կոլեկտիվի առաջատար դերասանուհիներից մեկը: Նա հավասարապես համոզիչ էր, թե երգիծական, թե դրամատիկական դերերում՝ վարպետորեն միահյուսելով երաժշտականությունն ու դերասանական արվեստը: 1967 թվականին նրան շնորհվել է Հայկական ԽՍՀ ժողովրդական արտիստի կոչում, ինչը նրա բազմամյա աշխատանքի և ազգային թատրոնի զարգացման գործում ներդրած ավանդի գնահատականն էր:

Նրա բեմական աշխատանքներն ընդգրկում էին լայն տիրույթ: Գլխավոր դերերից կարելի է առանձնացնել Բայադերան (Իմրե Կալմանի օպերետում), Կարինեն (Տիգրան Չուխաջյանի օպերետը) և Ստելլան (Իսահակ Դունաևսկու «Ազատ քամի» օպերետում): Նա նաև մարմնավորել է Կատարինային (Շեքսպիրի «Անսանձ կնոջ սանձահարումը»), Նատաշային (Շիրվանզադեի «Մորգանի խնամին»), Ֆեոդորային («Կրկեսի արքայադուստրը»), Իրինային («Ծաղրածուի որդին»), Սաֆիին («Գնչուական բարոն»), Ֆլորենային է(«Պարի ուսուցիչը»), Երանյակին («Ատամնաբույժն արևելյան»), Շողիկին («Աղբյուրի մոտ») և այլն:

Անդրիասյանը հսկայական ներդրում է ունեցել հայկական երաժշտության կոմեդիայի թատրոնի զարգացման գործում: Նրա կերտած բեմական կերպարներն առանձնանում էին վառ անհատականությամբ և խորությամբ, իսկ ձայնն ու արտիստիզմը նրան դարձրել են իր ժամանակի ամենասիրված դերասանուհիներից մեկը: Նա դարձավ մի ամբողջ դարաշրջանի խորհրդանիշ, երբ թատրոնը Հայաստանի մշակութային կյանքի կարևորագույն մասն էր:

Ալլա Անդրիասյանը մահացել է 2003 թվականի դեկտեմբերի 11-ին Երևանում: Նրա կյանքն ու ստեղծագործությունը մնացել են հիշողության մեջ որպես բեմին նվիրվածության և մարդկանց միավորող արվեստի օրինակ: Նա անունը հավերժ գրված է Պարոնյանի անվան երաժշտական կոմեդիայի թատրոնի և հայ արվեստի պատմության ոսկե էջերում: