Արամայիս Սահակյան. Հայաստանի գլխավոր Ոզնին

Այսօր հայ գրող, երգիծաբան, բանաստեղծ և հրապարակախոս Արամայիս Սահակյանի ծննդյան օրն է։

Երգիծաբանը ծնվել է 1936 թվականի մայիսի 24-ին Արծվաշեն գյուղում։ Նրա գրական ուղին սկսվել է Հայկական մանկավարժական համալսարանում լեզվի և պատմության ուսումնասիրությամբ։ Հետագայում ուսումը շարունակել է Գորկու անվան Գրական ինստիտուտում, ինչը նրան թույլ է տվել զարգացնել իր ոճն ու վարպետությունը։

Արամայիս Սահակյանը ոչ միայն բանաստեղծ էր, այլև տաղանդավոր խմբագիր։ Նա ղեկավարել է «Ավանգարդ» և «Գարուն» գրական հրատարակությունները, 30 տարուց ավելի եղել է նաև «Ոզնի» երգիծական ամսագրի գլխավոր խմբագիրը։ Աշխատել է նաև Հայաստանի Հանրապետության հանրային հեռուստաընկերությունում, որտեղ շուրջ 10 տարի ղեկավարել է «Ծիծաղի տուն» սիրված հաղորդաշարը։

Բացի լուրջ ձեռքբերումներից, Սահակյանը հայտնի էր նաև հումորի սուր զգացումով։ Զավեշտալի դեպքերից մեկն էլ կապված է «Ոզնի» երգիծական ամսագրում նրա աշխատանքի հետ։ Մի անգամ նա բյուրոկրատիայի մասին այնպիսի դիպում հումոր է գրել, որ պաշտոնյաները՝ կարդալով այն, սկսել են ծիծաղել, ապա լրջորեն մտահոգվել՝ արժե՞ համակարգային փոփոխություններ կատարել։ Սահակյանը կարողանում էր նույնիսկ ամենալուրջ իրավիճակները հումորի վերածել, և նրա երգիծական ստեղծագործությունները ոչ միայն ծիծաղ էին առաջացնում, այլև ստիպում էին հասարակությանը մտածել առկա խնդիրների մասին։

Նրա ստեղծագործական ուղին ընդգրկում է ժանրերի լայն շրջանակ՝ քնարերգությունից մինչև երգիծանք։ Նրա հայտնի գրքերից են «Սիրո հասակը» (1959), «Սիրել և ապրել» (1968), «Եղիր երջանիկ» (1972) և «Ես քեզ սիրում եմ» (1975): Այս ստեղծագործություններն արտացոլում են նրա կյանքի փիլիսոփայությունը՝ լցված լավատեսությամբ և մարդկային արժեքների հանդեպ հավատով։

Սահակյանն արժանացել է բազմաթիվ պարգևների, այդ թվում՝ «Պատվո նշան» շքանշանի և ՀՀ պետական մրցանակի։ Նրա ստեղծագործությունները թարգմանվել են բազմաթիվ լեզուներով, ինչը վկայում է նրա տաղանդի միջազգային ճանաչման մասին։

Արամայիս Սահակյանը մահացել է 2013 թվականի մարտի 14-ին։