Բորիս Ակոպով․ Նրա տարերքը բալետն է, կինոն և թատրոնը

Մարտի 30-ին հայազգի կինոռեժիսոր, սցենարիստ և կոմպոզիտոր Բորիս Ակոպովի ծննդյան օրն է։

Բորիս Ակոպովը ծնվել է 1985 թվականին Մերձմոսկովյան Բալաշիխայում։ Սովորել է Մոսկվայի պետական պարարվեստի ակադեմիայում։ 2003 թվականին ավարտել է Դասական պարի դպրոցը։

Ակոպովի ստեղծագործական ուղին սկսվել է թատրոնից։ Աշխատել է Մեծ թատրոնում, Կրեմլի թատրոնում, Նատալյա Կասատկինայի և Վլադիմիր Վասիլևի դասական բալետի թատրոնում։

2016 թվականին Ակոպովն ավարտել է Ս. Ա. Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսաստանյան պետական ինստիտուտի ռեժիսորական ֆակուլտետը (Ա. Ա. Էշպայի և Վ. Ա. Ֆենչենկոյի արվեստանոց)։ Նրա դիպլոմային աշխատանքը՝ «Դրախտ» կարճամետրաժ ֆիլմը ճանաչվել է լավագույնը ՎԳԻԿ 36-րդ միջազգային ուսանողական փառատոնում։

2019 թվականին նրա «Ցուլ» լիամետրաժ ֆիլմն արժանացել է հեղինակավոր Գրան պրիի 30-րդ «Կինոտավր» ռուսական ֆիլմերի բաց փառատոնում։

Բորիս Ակոպովը բազմիցս արտահայտել է իր հիացմունքը հայկական կինոյի նկատմամբ։ «Ես պաշտում եմ հայկական մուլտֆիլմերը,Ռոբերտ Սահակյանցի մուլտֆիլմերը: Սերգեյ Փարաջանովի մասին խոսելն էլ ավելորդ է։ Իսկ դերասաններից՝ Ֆրունզիկ Մկրտչյանն իմ սիրելին է։ Սովետական կինոստուդիաները, ինչպիսին «Հայֆիլմն» էր, ստեղծել են իրենց ազգայինը, բայց հիմա ամեն ինչ այլ է։ Եթե վերցնես ռուսական կինոն, ապա այն հիմա ընդհանրապես ռուսական չէ, ավելի շուտ եվրոպական է, ինչը, կարծում եմ՝ վատ է:

Կարծում եմ՝ Փարաջանովն ուներ իր ուրույն կինոլեզուն, որը զուտ ազգային էր, բայց, այնուամենայնիվ, պատկերների մակարդակով հասկանալի էր։ Շատ կարևոր և արժեքավոր է գտնել քոնը՝ արմատում, հողում։ Սակայն այժմ դա կարծես թե վերանում է»,- նշել է Ակոպովը։