Բորիս Սուպյան. սիրտը զրահի մեջ, միտքը՝ մարտում

Բորիս Դավիթի Սուպյանը ծնվել է 1904 թվականի հուլիսի 10-ին Բոգոլշեսկոյե ավանում (Բելառուսի Հանրապետություն)։ Լինելով արհեստավոր որդի՝ նա վաղ տարիքից սկսել է աշխատել։ Մասնավորապես՝ աշխատել է Պետրոգրադում որպես հաստոցագործ և միաժամանակ սովորել է երեկոյան ինստիտուտում։

1930-1932 թվականներին ուսանել է Լենինգրադի Գերցենի անվան մանկավարժական ինստիտուտում: Հետագայում նա անցել է քիմիական դասընթացներ և ղեկավարել տանկային զորամասերի քիմիական ստորաբաժանումները։

Հայրենական մեծ պատերազմի սկզբին Սուպյանը դարձել է 43-րդ տանկային դիվիզիայի շտաբի պետ, այնուհետև ղեկավարել է 10-րդ տանկային բրիգադը, որը մասնակցել է Ստալինգրադի ճակատամարտին։ 1943-1945 թվականներին ղեկավարել է 53-րդ բանակի զրահատանկային և մեքենայացված զորքերը, մասնակցել Կուրսկի, Խարկովի, Բելառուսի, Ռումինիայի, Հունգարիայի և Չեխոսլովակիայի ճակատամարտերին։

1945 թվականի սեպտեմբերի 8-ին Սուպյանին շնորհվել է տանկային զորքերի գեներալ-մայորի կոչում։ Պատերազմից հետո բարձր պաշտոններ է զբաղեցրել զրահատանկային զորքերում, այդ թվում՝ Օդադեսանտային զորքերի զրահատանկային վարչության ղեկավարումը։ 1956 թվականից եղել է Կազանի անասնաբուժական ինստիտուտի զինվորական ամբիոնի վարիչ։

Հետաքրքիր փաստ. չնայած զինվորական կարիերային, Սուպյանը մանկավարժական կրթություն ուներ և իր ամբողջ կյանքում համատեղել է ծառայությունը երիտասարդ սպաների վերապատրաստման հետ: Գործընկերները նրան համարում էին բարձր մշակույթի և կարգապահության տեր անձնավորություն:

Պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով, Կարմիր դրոշի չորս շքանշաններով, Կուտուզովի 2-րդ աստիճանի երկու շքանշաններով, Կարմիր աստղի երկու շքանշաններով և բազմաթիվ մեդալներով։ Մահացել է Կազանում 1967 թվականի նոյեմբերի 18-ին, թաղված է Արսկի գերեզմանատանը։