Չեմ սիրել, չեմ ապրել․ Ֆրունզիկ Մկրտչյան

Alpha News-ը շարունակում է ներկայացնել «Ալֆա պերսոնա» շարքը:

Հուլիսի 4-ին խորհրդային լեգենդար դերասան և ռեժիսոր, ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ Մհեր (Ֆրունզիկ) Մկրտչյանի ծննդյան օրն է. նա կդառնար 94 տարեկան։

Ֆրունզիկ Մուշեղի Մկրտչյանը ծնվել է Լենինական քաղաքում, 1915 թվականի Ցեղասպանության գաղթականների ընտանիքում։ Հայրը աշխատում էր տեքստիլ գործարանում, իսկ մայրը գործարանի ճաշարանում աման լվացող էր։

Պետք չէ զարմանալ, որ դերասանը երկու անուն ուներ։ Տանը նրան կոչում էին Մհեր, իսկ նրա պաշտոնական անունը Ֆրունզե էր, սակայն բոլորը նրան անվանում էին պարզ՝ Ֆրունզիկ։

Ֆրունզիկ Մուշեղովիչը սկսել է աշխատել վաղ՝ 15 տարեկանից, սկզբում կինոմեխանիկի օգնականն է եղել տեքստիլ կոմբինատի ակումբում ։ 1956 թվականին ապագա դերասանն ավարտել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտը։

Ֆրունզիկը հայտնի էր ամբողջ ԽՍՀՄ-ի մասշտաբով։ Նրան սիրում էին ռուս ռեժիսորները և նշում էին նրա յուրահատկությունը, քանի որ նա ոչ միայն դեր էր խաղում, այլ ապրում էր դրանով։ Ովքեր անձամբ ճանաչում էին նրան, միաձայն պնդում էին, որ նա դերասան է, ով խաղում է իր կյանքի յուրաքանչյուր վայրկյանը:

«Միմինո», «Կովկասի գերուհին», «Մեր մանկության տանգոն», Մկրտչյանի մասնակցությամբ «Մենք ենք, մեր սարերը» ֆիլմերը հավերժ կմնան ժողովրդի հիշողության մեջ:

Ֆրունզիկ Մկրտչյանը կյանքից հեռացել է 1993 թվականի դեկտեմբերի 29-ին՝ 63 տարեկան հասակում: Նա հեռացավ՝ չսիրելով, չհաղթելով, չապրելով, բայց հավերժ մնաց մեր հիշողության մեջ տխուր աչքերով մեծ դերասան: