Դմիտրի Դիբրով. Հարավային խառնվածքով մտավորականը

Դմիտրի Ալեքսանդրի Դիբրովը ռուսական հեռուստատեսության ամենավառ դեմքերից է։ Ծնվել է 1959 թվականի նոյեմբերի 14-ին Դոնի Ռոստովում, անցել է լրագրողի, մեկնաբանի, երաժշտի, «Ո՞վ է ուզում դառնալ միլիոնատեր» հաղորդման հաղորդավարի ուղին։ Նրա կենսագրությունը հագեցած է դրվագներով, որոնք արտացոլում են ոչ միայն նրա տաղանդը, այլև այն միջավայրի մշակութային բազմազանությունը, որտեղ նա մեծացել է։

Նրա կյանքում առանձնահատուկ տեղ ունեն հայկական արմատները։ Դիբրովը բազմիցս շեշտել է, որ ինքը Դոնի Ռոստովում բնակվող նախիջևանցի հայ «ցեխավիկի» զարմիկն է, որը հսկայական ազդեցություն է ունեցել ապագա հեռուստահաղորդավարի աշխարհայացքի ձևավորման վրա։ 1960-ականների կեսերին, երբ երկիրն ապրում էր մշակութային մեկուսացման պայմաններում, հենց հայկական սփյուռքն էր Ռոստով բերում համաշխարհային մշակույթի շունչը։

Դիբրովը հիշում է, թե ինչպես էին քեռու տուն բերվում Լոս Անջելեսից ամսագրեր և «Բիթլզ»-ի ձայնապնակներ։ Տղայի համար դա մի պատուհան էր դեպի մի աշխարհ, որտեղ գոյություն ունեին նոր գաղափարներ, երաժշտություն և ազատություն։ «Քեռին երեխաներ չուներ, ուստի հայ «ցեխավիկի» ողջ սերն ինձ փոխանցվեց»,- ասել է Դիբրովը «Նովոստի-Արմենիա»-ի հետ զրույցում։

Այս հիշողությունները պատահական չեն. դրանք բացատրում են, թե որտեղից է հեռուստահաղորդավարի մոտ այդպիսի ձգտումը դեպի մտավոր և երաժշտական ազատությունը։ Հայկական մշակույթի ազդեցությունը դրսևորվել է նաև ջազի, Կոմիտասի և Մաշտոցի կերպարների հանդեպ նրա հետաքրքրության մեջ, որոնց նա հիշատակել է որպես հոգևոր հարստության խորհրդանիշներ։

Նրա կենսագրության հետաքրքիր դրվագներից կարելի է առանձնացնել երկուսը։ Առաջինը՝ աշխատանքը «Ո՞վ է ուզում դառնալ միլիոնատեր» հաղորդաշարում։ Դիբրովին հաջողվեց դասական ձևաչափը վերածել ինտելեկտուալ շոուի, որտեղ կարևոր է ոչ միայն խաղը, այլև հաղորդավարի երկխոսությունը մասնակիցների հետ։ Նրա ոճը՝ հեգնական, բայց հարգալից, հաղորդումը դարձրեց պաշտամունքային։ Երկրորդ դրվագը կապված է նրա երաժշտական գործունեության հետ. Դիբրովը ոչ միայն հեռուստահաղորդավար է, այլև երաժիշտ, մասնակցել է ջազային նախագծերին, ինչն ուղղակիորեն առնչվում է Ռոստովի հայկական երաժշտական միջավայրի ազդեցությանը։

Այսպիսով, Դմիտրի Դիբրովի կերպարն օրինակ է, թե ինչպես են անձնական կենսագրությունն ու մշակութային արմատները ձևավորում յուրահատուկ ոճ։ Նրա հայկական կապերը ոչ միայն տոհմաբանական փաստ են, այլև կարևոր տարր, որը բացատրում է աշխարհի նկատմամբ բաց լինելը, երաժշտության հանդեպ սերը և մտավոր ազատության ձգտումը։ Այսօր Դիբրովը մնում է հեռուստատեսության խորհրդանիշ, որը կարողանում է համատեղել զանգվածայնությունն ու գեղագիտությունը, իսկ նրա հայկական արմատները հիշեցում են այն մասին, որ Սփյուռքի մշակույթը կարող է փոխել մարդկանց և ամբողջ սերունդների ճակատագրերը։