Գալյա Նովենց․ հայտնի խորհրդային և հայ դերասանուհին

Գալյա Նովենցի դեբյուտը կինոյում տեղի է ունեցել 1965 թվականին «Բարև, ես եմ» ֆիլմում։ Նա փոքր դեր է խաղացել բարձրլեռնային գիտական կայանում գիտնականների հետ ապրող քրդուհու դերում։

1958 թվականին Գալյան ավարտել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի դերասանական բաժինը։ Նա իր ուղին սկսել է Կապանի թատրոնից, ավելի ուշ աշխատել է Գաբրիել Սունդուկյանի անվան պետական ակադեմիական դրամատիկական թատրոնում:

Վենետիկի միջազգային կինոփառատոնում Նովենցը ժյուրիի կողմից արժանացել է հատուկ մրցանակի՝ «Մեր մանկության տանգոն» ֆիլմում Սիրանուշի դերակատարման համար:

Գալյա Նովենցը հաճախ նշվում էր որպես հայկական կինոյի ամենահայտնի և տաղանդավոր դերասանուհի: Հայտնի թատերագետների կարծիքով՝ Նովենցը ֆենոմեն էր կինեմատոգրաֆիայում:

«Նրա գլխավոր թեման տառապող կնոջ իրավունքների պաշտպանության թեման էր՝ կնոջ տառապանքի և ցավի նկատմամբ հարգանքը։ Նա էկրաններ բերեց տառապանք, լուռ ցավ, լուռ ապրումների արտահայտություն՝ հրաժարվելով աղաղակող երանգներից և արտաքին տպավորիչ որոշումներից», — ասում էին քննադատները։

1995 թվականից Գալյա Նովենցը պարբերաբար բնակվել է Լոս Անջելեսում, որտեղ հաստատվել են նրա թոռները, սակայն ավելի ուշ վերադարձել է Հայաստան:

Դերասանուհին կյանքից հեռացել է 2012 թվականի հուլիսի 22-ին՝ երկարատև հիվանդությունից հետո։