Գևորգ Ասլանյան․ Նրա անմոռանալի դերերն ընդգրկվել են թատրոնի ոսկե ֆոնդում

Alpha News-ը շարունակում է ներկայացնել «Ալֆա պերսոնա» շարքը:

Ապրիլի 1-ը ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ Գևորգ Ասլանյանի ծննդյան օրն է:

Գևորգ Ասլանյանը ծնվել է Երևանում, 1932 թվականին ավարտել է Երևանի թատերական ինստիտուտը, հետագայում ուսումը շարունակել Մոսկվայի Մեյերխոլդի անվան թատրոնի թատերական դասընթացներում: Ասլանյանը եղել է նաև Հայաստանի Առաջին պետական թատրոնի դերասան, այնուհետև՝ Ալավերդու պետական թատրոնի դերասան, ռեժիսոր: 1942 թվականին դարձել է թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար, ապա՝ նաև տնօրեն։

Հարկ է նշել, որ Գևորգ Ասլանյանի կինը հայ անվանի դերասանուհի Վերջալույս Միրիջանյանն էր, ով նույնպես մեծ ներդրում է ունեցել հայ թատրոնի կայացման և զարգացման գործում:

Թատրոնում Գևորգ Ասլանյանը կերտել է բազմաթիվ դերեր։ Խաղացել է Վ.Փափազյանի «Ժայռ» (Զաքար), Գ.Սունդուկյանի «Քանդած օջախ» (Օսեփ), Մ.Գորկու «Հատակում» (Լուկա), Ա.Պարնիսի «Աֆրոդիտեի կղզին» (Ուիլսոն), Ա.Աբդուլինի «13-րդ նախագահը» (Յակուբով) և այլ ներկայացումներում։

Նկարահանվել է նաև մի շարք ֆիլմերում` «Քաջ Նազար» (1940թ.), «Սիրտն է երգում» (1956թ.), «Տժվժիկ» (1961թ.), «Մորգանի Խնամին» (1970թ.), «Հուսո աստղ» (1978թ.), «Երկնագույն առյուծ» (1979թ.), «Խոշոր շահում» (1980թ.), «Թռիչքը սկսվում է գետնից» (1980թ.), «Երջանկության մեխանիկա» (1982թ.) և այլն:

Դերասանի մարմնավորած կերպարները հաճախ աչքի են ընկել ներքին կոնֆլիկտով և արդարության փնտրտուքով, ինչը նրա աշխատանքները դարձրել են իսկապես նշանակալի հայ թատրոնի պատմության մեջ։

1984 թվականին նա արժանացել է ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստի կոչման։

Գևորգ Ասլանյանը կյանքից հեռացել է 1988 թվականի ապրիլի 23-ին: