Հայկական և վրացական եկեղեցիները համաշխարհային քաղաքական թրենդերի առաջնագծո՞ւմ են

(Ի՞նչ է, որ ՀՀ իշխանությունները դեռ չեն կարողանում հասկանալ)

Քաղաքագետ Բենիամին Մաթևոսյանն Alpha News-ի եթերում «Վերնագիր» հեղինակային հաղորդման ընթացքում ներկայացրել է թեմայի շուրջ մասնագիտական վերլուծություն, որում մասնավորապես ասվում է․

«Դեռևս 2000-ականների սկզբին մի շարք վերլուծաբաններ և տեսաբաններ հայտարարեցին, որ գլոբալացումը, որն ազդում է ազգային ինքնիշխանության սահմանափակումների և ազգային, ավանդական արժեքների էրոզիայի վրա, «երկրորդ շունչ է տալիս» ազգայնականությանը և պահպանողականությանը: Գլոբալիզացիան հանգեցնում է ազգայնական և պահպանողական շարժումների գաղափարական և կազմակերպչական փոփոխությունների: Այլ կերպ ասած, արդեն դարասկզբին կարելի էր կանխատեսել, որ հասարակությունը կբախվի գլոբալ փոփոխություններին, այդ թվում՝ գաղափարական, և որքան էլ պարադոքսալ հնչի, այդ փոփոխությունների հիմքը պետք է լիներ գլոբալիզացիան և լիբերալ աշխարհայացքի ու հասարակական կյանքի կազմակերպման այլընտրանքի թվացյալ բացակայությունը։

Պատահական չէ, որ այսօր Ուկրաինայի տարածքում կռվելով գլիալ Արևմուտքի դեմ՝ Ռուսաստանը դիրքավորվում է որպես ավանդական արժեքների մարտիկ, որոնք նույն Արևմուտքն ուզում է ոտնահարել այնքան, որքան ուզում է ստանալ Ռուսաստանի հանքային ռեսուրսները։ Պատահական չէ, որ գրեթե բոլոր սոցհարցումները ցույց են տալիս, որ այս տարի Եվրոպայում սպասվող ընտրություններում թե՛ Եվրախորհրդարանում թե՛ ԵՄ անդամներ պետություններում հաղթում են եվրասկեպտիկները և պահպանողականները։

Եթե Բագրատ արքեպիսկոպոս Գալստանյանի շուրջ Հայաստանում տեղի ունեցող գործընթացները դիտարկենք հենց այս իրադարձությունների համատեքստում, ապա կարող ենք արձանագրել, որ գործընթացը տեղավորվում է այն միտումների մեջ, որոնք կանխատեսելի էին դեռևս 2000-ականների սկզբին։

Բացի այդ, ստեղծված իրավիճակում կա ևս մեկ նրբերանգ, որի վրա Հայաստանում գրեթե ոչ ոք ուշադրություն չի դարձրել, թեև այդ գործընթացը ծավալվում է մեր հարևանների՝ վրացիների մոտ։

Արևմտյան լիբերալ լրատվամիջոցները, որոնք տեղեկատվություն են տալիս Վրաստանում տեղի ունեցող իրադարձությունների մասին, կենտրոնանում են «Օտարերկրյա գործակալների մասին օրենքի» ընդունման դեմ բողոքի ցույցերի վրա։ Վրաստանի ներքին գործերին միջամտելով՝ ցուցարարներին աջակցում են երկիր այցելող եվրոպացի պաշտոնյաները, որոնք այցելում են հանրահավաքների վայրեր և ցուցարարների հետ մասնակցում երթերին։ Մինչդեռ Վրաստանում այլ իրողություն կա՝ մայիսի 17-ը Վրաստանում դարձել է պաշտոնական տոն։ Այս օրը երկրում նշվում է Ընտանեկան սրբության և ծնողների հանդեպ հարգանքի օրը:

Տասնյակ հազարավոր մարդիկ մայիսի 17-ին դուրս են եկել Վրաստանի քաղաքների փողոցներ՝ մասնակցելու Ընտանիքի սրբության օրվա կապակցությամբ Վրաստանի պատրիարքարանի կողմից կազմակերպված երթերին։ Ամենամեծ երթը տեղի է ունեցել Թբիլիսիում: Մեծ երթեր են տեղի ունեցել նաև Բաթումիում, Քութայիսիում, Մցխեթայում, Ռուսթավիում, Թելավիում և Վրաստանի այլ քաղաքներում։ Մարդիկ ընտանիքներով դուրս էին եկել փողոց, երթ կազմակերպել, ապա մասնակցել եկեղեցիներում մատուցվող աղոթքներին։