Ի՞նչ է անելու Հայաստանը Իրանի վրա հարձակվելու դեպքում

(ՀՀ իշխանությունների անգործունակությանը գումարվում է տարածաշրջանի պայթյունավտանգ իրավիճակը)

Քաղաքագետ Բենիամին Մաթևոսյանն Alpha News-ի եթերում «Վերնագիր» հեղինակային հաղորդման ընթացքում ներկայացրել է թեմայի շուրջ մասնագիտական վերլուծություն, որում մասնավորապես ասվում է.

«ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը սպառնացել է Իրանին «ռմբակոծություններով, որոնց նմանը նրանք երբեք չեն տեսել»: Իսրայելական Channel 14 հեռուստաալիքն, իր հերթին, պատրաստել է ռեպորտաժ, որտեղ նշվում է, որ մոտ ապագայում կարող է սկսվել լայնածավալ հարձակում Իրանի վրա: «Ակնկալվում է աննախադեպ մասշտաբային հարված, որի նմանը չի եղել Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից ի վեր», — հաղորդում է հեռուստաալիքը:

Այս տեղեկատվությունը կարելի է գնահատել տարբեր կերպ, այդ թվում՝ որպես տեղեկատվական ճնշում Իրանի վրա՝ ստիպելու նրան հրաժարվել իր միջուկային ծրագրից: Ընդհանուր առմամբ, պետք է հասկանալ Թրամփի և նրա վարչակազմի գործողությունների տրամաբանությունը:

Երբ ԱՄՆ պաշտպանության նախարար Փիթ Հեգսեթը հայտարարում է, որ Միացյալ Նահանգներն այլևս չեն կարող զբաղվել Եվրոպայի անվտանգության ապահովմամբ և մտադիր են կենտրոնանալ Չինաստանի զսպման վրա, իսկ հետո հայտնի է դառնում, որ ազգային պաշտպանության հարցերով գաղտնի ուղեցույցում Հեգսեթը նշել է Թայվանի պատճառով Չինաստանի հետ հնարավոր հակամարտությունը որպես ԱՄՆ զինված ուժերի առաջնահերթություն, տրամաբանությունը հուշում է, որ այս հակամարտությանը ներգրավվելուց առաջ Միացյալ Նահանգները պետք է «ազատվի բեռից»: Ահա թե ինչու նրանք ձգտում են որքան հնարավոր է շուտ փակել ուկրաինական հակամարտության հարցը: Բացի այդ, Եվրոպայից և Մերձավոր Արևելքից հեռանալուց առաջ նրանք պետք է ապահովեն իրենց դաշնակիցների անվտանգությունը, կամ գոնե իրենց գլխավոր դաշնակցի՝ Իսրայելի անվտանգությունը: Հետևաբար, ճնշում է գործադրվում Թեհրանի վրա:

Այս տեսանկյունից դիտարկելով իրավիճակը, կարելի է ենթադրել, որ հարվածը Իրանի վրա հավանական է: Եվ այստեղ հարց է առաջանում՝ ինչպե՞ս կվարվի Հայաստանն այս իրավիճակում: Կմիանա՞ արդյոք Փաշինյանը նրանց, որոնք ռմբակոծելու են Իրանին, լարվածություն են ստեղծելու նրա շուրջ, աջակցելո՞ւ է Իրանի դաշնակիցներին, թե՞ Երևանը կպահպանի չեզոքությունը:

Հարցը կարևոր է, և դրա պատասխանից շատ բան է կախված: ԱՄՆ-ում նախագահական վարչակազմի փոփոխությունից հետո Նիկոլ Փաշինյանը պետք է լրացնի հայ-ամերիկյան օրակարգը նոր բովանդակությամբ: Կարո՞ղ է այդ բովանդակությունը լինել հակաիրանական: Այս հարցի պատասխանը տրվել է դեռ 2018 թվականին, երբ Ջոն Բոլթոնի հետ հանդիպումից հետո Փաշինյանը խոսեց հայ-իրանական սահմանը փակելու հեռանկարների մասին:

Այլ կերպ ասած, Թեհրանը պետք է հասկանա, որ իր երկրի շուրջ իրավիճակի սրման դեպքում նրանք չեն կարող հույս դնել Փաշինյանի գլխավորած Հայաստանի վրա:

Մտածե՛ք այդ մասին․․․»։