Վերջալույս Միրիջանյան․ դերասանուհի, որը հայկական բեմում պատմություն է կերտել

Վերջալույս Միրիջանյանը ծնվել է 1916 թվականի դեկտեմբերի 22-ին Իգդիրում, որն այն ժամանակ մտնում էր Ռուսական կայսրության Երևանի նահանգի մեջ։ Նրա կյանքն ու ստեղծագործությունը դարձել են հայ թատրոնի և կինոյի պատմության վառ էջերից մեկը:

Դեռ վաղ տարիքից նա հետաքրքրություն է ցուցաբերել բեմի նկատմամբ: 1933 թվականին ընդունվել է Առաջին պետական թատրոն (այժմ՝ Գ. Սունդուկյանի անվան թատրոն)՝ զուգահեռ սովորելով թատրոնին կից դրամատիկական ստուդիայում, որն ավարտել է 1936 թվականին: Արդեն այդ տարիներին Միրիջանյանն աչքի էր ընկնում առանձնահատուկ հուզական արտահայտչականությամբ և կենդանի ու բազմակողմանի կերպարներ ստեղծելու կարողությամբ:

Նրա բեմական կարիերան հիմնականում կապված էր Սունդուկյանի անվան թատրոնի հետ, որտեղ նա խաղացել է տասնյակ դերեր՝ համադրելով դրամատիզմն ու նուրբ հոգեբանական խորությունը: Նա ուներ հազվագյուտ ձիրք՝ նույնիսկ երկրորդական դերերը վերածելու նշանակալից կերպարների՝ հաղորդելով նրանց ներքին ուժ և բնավորություն:

Միրիջանյանը նկարահանվել է հայկական բազմաթիվ ֆիլմերում, որտեղ նրա տաղանդը թույլ էր տալիս փոխանցել ազգային կոլորիտն ու մարդկային ճշմարտությունը: Նրա էկրանային աշխատանքներն առանձնանում էին անկեղծությամբ և բնականությամբ, ինչը նրան դարձրել է տարբեր սերունդների սիրելի դերասանուհին:

1950-1980-ականներին նա ակտիվորեն մասնակցել է Հայաստանի մշակութային կյանքին, եղել է երիտասարդ դերասանների խորհրդատուն և օգնել ձևավորել թատերական նոր ավանդույթներ: 1984 թվականին նրան շնորհվել է Հայկական ԽՍՀ ժողովրդական արտիստի կոչում:

Վերջալույս Միրիջանյանը մահացել է 1992 թվականի փետրվարի 3-ին Երևանում: Նրա անունը ընդմիշտ կմնա հայ արվեստի հիշողության մեջ՝ որպես բեմին և հանդիսատեսին նվիրվածության խորհրդանիշ:

Միրիջանյանի ամեն հայտնությունը բեմում կամ էկրանին դառնում էր իրադարձություն: Նա ապրում էր թատրոնով, իսկ թատրոնը՝ նրանով: Նրա ճակատագիրը օրինակ է այն բանի, թե ինչպես կարող է անձնական նվիրումն արվեստին վերածվել մի ամբողջ ժողովրդի մշակութային ժառանգության: