Խորեն Հովհաննիսյան․Հայկական ֆուտբոլի լեգենդը

Alpha News-ը շարունակում է ներկայացնել «Ալֆա պերսոնա» շարքը:

Հունվարի 10-ին լեգենդար ֆուտբոլիստ Խորեն Հովհաննիսյանի ծննդյան օրն է։

Կիսապաշտպան, ԽՍՀՄ սպորտի միջազգային վարպետ, Հայաստանի վաստակավոր մարզիչ Խորեն Հովհաննիսյանը ծնվել է 1955 թվականին Երևանում։

Հովհաննիսյանը հայկական ֆուտբոլի առանցքային դեմքերից է և «Արարատ» ակումբի լեգենդը։ ԽՍՀՄ առաջնությունների պաշտոնական խաղերում «Արարատ»-ի կազմում նա անցկացրել է 295 խաղ և խփել 93 գոլ, ինչը ռեկորդ է բարձրագույն խմբում հայ ֆուտբոլիստների խփած գոլերի քանակով։ 2005 թվականին Հովհաննիսյանը ճանաչվել է 20-րդ դարի լավագույն հայ ֆուտբոլիստ։ 2010 թվականի մայիսին հայկական ֆուտբոլի զարգացման գործում ունեցած նշանակալի ավանդի համար պարգևատրվել է «Մովսես Խորենացի» մեդալով։

Խորենը ծնվել է սպորտային ընտանիքում՝ հայրը ծանրամարտի վաստակավոր մարզիչ էր, մայրը՝ մարմնամարզությամբ էր զբաղվում, իսկ ավագ եղբայրը՝ ֆուտբոլով։ 1969 թվականին Հովհաննիսյանը դարձել է համամիութենական «Կաշվե գնդակ» մրցաշարի հաղթող՝ եզրափակչում խփելով գոլերից մեկը։ Հետագայում նրան նկատում է մարզիչ Եվգենի Լյադինը, ով խորհուրդ է տալիս Հովհաննիսյանին հանդես գալ «Արարատ» ակումբի թիմում, իսկ 1973 թվականին նա համալրում է ակումբի պահեստային թիմը։

Պաշտոնական դեբյուտը «Արարատ»-ի կազմում կայացել է 1975 թվականի մարտի 19-ին՝ «Բավարիա»-ի դեմ Չեմպիոնների գավաթում, իսկ ԽՍՀՄ առաջնությունում Հովհաննիսյանն իր նորամուտը նշել է նույն թվականի ապրիլի 16-ին՝ փոխարինման դուրս գալով «Դնեպրի» դեմ խաղում։ Արդեն առաջին հանդիպումներից նա իրեն դրսևորել է որպես վառ և արդյունավետ խաղացող, որն աչքի է ընկել տեխնիկական բարձր վարպետությամբ և ձախ ոտքի դիպուկ հարվածով։

1975 թվականին Հովհաննիսյանը նվաճել է ԽՍՀՄ գավաթը, իսկ հաջորդ տարի ԽՍՀՄ առաջնությունում նվաճել է արծաթե մեդալ և հաղթել Եվրոպայի երիտասարդական առաջնությունում։ Նրա ձեռքբերումներն աննկատ չեն մնացել, և նա ընդգրկվել է 1975 թվականի սեզոնի լավագույն դեբյուտանտների ցուցակում։

1979 թվականից Հովհաննիսյանը սկսել է խաղալ ԽՍՀՄ հավաքականում, իսկ 1980 թվականին բրոնզե մեդալ է նվաճել Մոսկվայի Օլիմպիական խաղերում։ Նա ազգային հավաքականի հետ մասնակցել է նաև 1982 թվականի աշխարհի առաջնությանը, որտեղ Բելգիայի դեմ խաղում դարձել է հիշարժան գոլի հեղինակ։ Ընդհանուր առմամբ, նա ազգային հավաքականի կազմում անցկացրել է 34 հանդիպում և դարձել 6 գոլի հեղինակ։

1989 թվականին նա տեղափոխվել է «Պախտակոր» և օգնել ակումբին դուրս գալ բարձրագույն լիգա։ 1991 թվականին Կիևի «Դինամո»-ի դեմ խաղում ստացած ծանր վնասվածքից հետո Հովհաննիսյանն ավարտել է իր խաղային կարիերան։

ԽՍՀՄ առաջնություններում նա անցկացրել է 305 հանդիպում, խփել 93 գոլ, հինգ անգամ ընդգրկվել 33 լավագույն ֆուտբոլիստների ցուցակում։