Արա Մարտիրոսյան. հոգու երաժշտություն

Արա Մարտիրոսյանի անունը դարձել է հայկական էստրադայի խորհրդանիշը: Նրա ստեղծագործությունը հնչել է հազարավոր ունկնդիրների տներում՝ ներթափանցելով մարդկանց սրտերը, իսկ տաղանդը նրան դարձրել է իր ժամանակի ամենահիշարժան արտիստներից մեկը:

Արա Մարտիրոսյանը ծնվել է 1977 թվականի հունիսի 3-ին Մոսկվայում, սակայն նրա մանկությունն անցել է Երևանում, որտեղ նա կլանել է հայկական երաժշտական մշակույթը: Երաժշտության հանդեպ նրա կիրքը դրսևորվել է վաղ տարիքից, ինչը նրան տարել է Երևանի էստրադային և ջազային արվեստի քոլեջ, իսկ ավելի ուշ՝ Երևանի պետական կոնսերվատորիա, որտեղ սովորել է երաժշտության տեսություն և կոմպոզիցիա:

Երբ նա սկսել է իր կարիերան, փորձել է համադրել էստրադան և դասական երաժշտությունը։ Նրա ոճը ճանաչելի է դարձել վոկալի, ուժեղ հուզական մատուցման և տեքստերի նկատմամբ հատուկ վերաբերմունքի շնորհիվ: Իր կարիերայի ընթացքում Արա Մարտիրոսյանը գրել և կատարել է բազմաթիվ երգեր, որոնք դարձել են հայկական էստրադայի հիթեր, այդ թվում՝ «Моя», «Ты одна», «Քեզ համար», «Ներիր» և այլն: «Ներիր» ալբոմը դարձել է իսկական բեկում, իսկ «Կարևոր մի խոսք» երգը ձեռք է բերել ժողովրդականություն՝ ամրապնդելով նրա կարգավիճակը որպես իր ժամանակի առաջատար կատարողներից մեկը:

Նրա կարիերայի ամենահիշարժան պահերից մեկը միջազգային փառատոնում ելույթ ունենալն էր, երբ բեմ բարձրանալուց առաջ տեխնիկական անսարքություն է տեղի ունեցել, որը կարող էր խափանել համերգը: Պայմանները հեռու էին իդեալական լինելուց. ձայնը հանկարծակի անջատվել է, իսկ կազմակերպիչները չէին կարողանում արագ շտկել խնդիրը։ Բայց Արան, խուճապի չմատնվելով, որոշել է երգը կատարել ակապելլա՝ ապավինելով միայն իր ձայնի ուժին։ Առաջին իսկ նոտաներից դահլիճը քարացել էր՝ ապշելով կատարման հուզականությունից։ Երգի ավարտին հանդիսատեսը պայթեցրել է համերգասրահը ծափահարություններով. այդ պահը դարձել է նրա պրոֆեսիոնալիզմի, ոգու ամրության և երաժշտության հանդեպ սիրո խորհրդանիշը:

Արա Մարտիրոսյանը մահացել է 2023 թվականի դեկտեմբերի 15-ին Երևանում։ Նրա երգերն այսօր էլ շարունակում են հնչել: Նա խորը հետք է թողել հայկական էստրադայի վրա՝ ապացուցելով, որ տաղանդավոր արտիստն ունակ է ոչ միայն երաժշտություն կատարել, այլև ստեղծել իրական հուզական ապրումներ ունկնդիրների համար: