Բոլորը Վերնագիր Պարզ ճշմարտություններ Չպատմված պատմություն Ուշադրությունից դուրս Մեծ ռեպորտաժ Հյուրընկալ Մոսկվան Հարազատս հյուսիսից Հայկական զատկի սեղան Գայանե Բրեյովայի հետ Հայկական ամանորյա սեղանը Գայանե Բրեյովայի հետ Հայ գրականություն. audiobook Իրական Թուրքիա Ինսթաֆեյս Ժողովուրդն է խոսում Թռիչք իմ տան վրայով Էթնիկ կոդ Բացահայտելով Շուշին Բարի հայկական երեկո Արցախյան բռնագաղթ Աշխարհակարգ 2.0 Newsroom Alter Ego Alpha Զրուցակից Alpha Economics Alpha Analytics 7 դիմանկար հայ ժողովրդի պատմությունից 5 դիմանկար հայ ժողովրդի պատմությունից 2025. ի՞նչ է լինելու | Արցախ․ Հայաստան․ Նոր աշխարհակարգ 2024. ի՞նչ է լինելու | Արցախ․ Հայաստան․ Նոր աշխարհակարգ

Բեկորները մարմնում կինը Արցախն իր հետ է բերել | Արցախյան բռնագաղթ. վկայություններ #14

26 Հոկտեմբերի 2023, 22:00

Արցախյան գոյամարտի ժամանակ Լենա Գաբրիելյանը 7 տարեկան էր, երբ  արկը պայթեց իրենց տան դիմաց: Աղջնակի մարմինն ամբողջությամբ բեկորներով պատվեց, բայց բժիշկներին իր կյանքը փրկել հաջողվեց: Երկար տարիներ հիվանդանոցներում անցկացրեց, սկզբում երազեց բժիշկ դառնալ, հետո հիվանդանոցի պատերը երեխային ձանձարեցին. որոշեց հայրենիքի զինվոր դառնալ:

Փոքրամարմին, նրբակազմ զինվորական Լենան Alpha News-ին է վստահել իր ապրումներն ու հույզերը, վերհիշել հաղթահարած փորձությունները: Տեսախցիկի առջև ցույց տալով մարմնի սպիերը՝ նա ընդգծել է, որ դրանցից չի ամաչում, չի թաքցնում. այդ սպիերը վկայում են, որ ինքն ուժեղ արցախցի է, ուժեղ կին:

Պատմել է՝ իր հայրական տունը Ստեփանակերտում միշտ դիմավորում և ճանապարհում էր անցնող-դառնողներին. այն գտնվում էր մայրաքաղաքի մուտքին: Արցախյան վերջին՝ ճակատագրական մեկօրյա պատերազմից հետո նրանք այդպես ճանապարհ են դրել բռնագաղթի ճամփան բռնած իրենց հայրենակիցներին. հերթը սկսում էր իրենց տան դիմացից: Ժամերով խցանման մեջ գտնվողներին ձեռք են մեկնել, տաք ջուր ու հաց են տվել, ճաշ պատրաստել նրանց համար:

Արցունքներն աչքերին նշել է՝ ամեն ինչ արել են, որ հետաձգեն հայրենիքը լքելու պահը. իրենց տան դուռը ամենավերջին փակողներից են եղել՝ սրտում հույս ունենալով, որ դեռ ամեն ինչ կորած չէ:

«Որ ասեն՝ վերադառնալու հնարավորություն կա՝ առաջինը կվազեմ: Հույսներս կտրել ենք, որ անկախ կլինենք, բայց որ գոնե ինչ-որ կարգավիճակ լինի՝ կվերադառնամ: Օրինակ՝ պետական հաստատությունների աշխատակիցները հայեր լինեն՝ հիվանդանոցից մինչև ոստիկանություն: Անհնար է ապրել իրենց հետ կողք կողքի: Հիմա մի քանի հոգի անճարությունից մնացել են՝ նկարահանում-ցույց են տալիս, թե ցանկացել են մնաել, դա այդպես չէ: Ադրբեջանցիները կարող են խաղաղ բնակչությանը խաբել, բայց մենք տեսել ենք, թե իրենք ինչերի են ունակ: Չկա մի արցախցի, որ ասի, թե վերադառնալ չի ուզում: Այժմ վերադառնալու հույսն է մեզ ուժ տալիս»,- անկեղծացել է Լենա Գաբրիելյանը:

Կին զինվորականը շտապում է տեսախցիկի առջև ևս մեկ անգամ շեշտել՝ եթե իրենց զենքը վայր դնելու հրաման չլիներ, ապա մինչև վերջ տեր էին կանգնելու Արցախի հողին:

«Այս վերջին պատերազմին ամուսինս, եղբայրս չորս-հինգ օր շրջափակման մեջ էին մնացել: Արցախի նախագահն ու ռուս խաղաղապահներն են գնացել-հանել նրանց: Արցախահայերը զենքը վայր չեն դրել և Արցախը հեշտ ու հանգիստ չեն նվիրել թշնամուն»,- ասել է Լենան և հավելել, որ Կոռնիձորում ու Սյունիքում իրենք ջերմ ընդունելության են արժանացել, սակայն պատկերը փոխվել է, երբ Երևան են հասել: Բնակարանների վարձրավճարների գինը շատ բարձր է, աշխատանքի տեղավորման առաջարկ ստացել են, սակայն անվտանգության առումով Արցախից ոչ պակաս վտանգավոր վայրերում, օրինակ՝ Շամշադինի, Վարդենիսի հեռավոր գյուղերում, մտնել նույն «գետը» չեն ցանկանում: Իրենց տեսածն ու ապրածը հերիք է մի ամբողջ կյանք, որ կարողանան նորից ոտքի կագնել…

Մանրամասները՝ տեսանյութում: