Ալեքսանդր Հարությունյան. Բեմը՝ որպես ճակատագիր

Ալեքսանդր Օթարիի Հարությունյանը ծնվել է 1954 թ. հուլիսի 23-ին Աբխազիայի Տղվարչելի քաղաքում, սակայն նրա ստեղծագործական կյանքը սերտորեն կապված է Ուկրաինայի հետ։ Բանակում ծառայելուց հետո ավարտել է Դոնի Ռոստովի արվեստի ուսումնարանը և իրեն նվիրել թատրոնին։

1989 թվականից Ալեքսանդր Հարությունյանը Մարիուպոլի «Պատվո նշան» շքանշանակիր ռուսական դրամատիկական ակադեմիական թատրոնի դերասան է։ 2022 թ. ապրիլից նա նաև աշխատում է Նովոշախտինսկի դրամատիկական թատրոնում՝ շարունակելով ակտիվորեն մասնակցել ներկայացումներին և ստեղծագործական նախագծերին։

Նա խաղում է թե՛ դասական, թե՛ ժամանակակից դրամաներում, թե՛ մանկական ներկայացումներում։ «Դաշնակահարի խելագար պատմությունը» ներկայացման մեջ Հարությունյանը ոչ միայն խաղացել է, այլև կատարել հեղինակային երաժշտություն՝ ցուցադրելով իր բազմակողմանի տաղանդը։ Որպես ռեժիսոր նա բեմադրել է «Մաուգլի», «Խանութը»՝ ըստ Գելմանի պիեսի, և այլ ներկայացումներ։

Նրա կյանքում երաժշտությունը առանձնահատուկ տեղ է զբաղեցնում․ նա հեղինակել է ավելի քան քառասուն երաժշտական ստեղծագործություն թատերական ներկայացումների համար։ Նրա երգերը հնչել են նաև «Սլավյանսկի բազար» փառատոնում։

Հարությունյանը «Կյանքի, թատրոնի, իմ մասին…» և «Մարիուպոլ. Գոյատևման օրագիր» գրքերի հեղինակ է, որոնցում անկեղծորեն կիսվում է հիշողություններով, կուլիսային պատմություններով և դերասանի ճակատագրի մասին մտորումներով։ Նրա կենսագրությունը ոչ միայն դերերի ցուցակ է, այլև մի մարդու տարեգրություն, որի համար բեմը դարձել է տուն, իսկ արվեստը՝ կենսաձև։