Բոլորը Վերնագիր Պարզ ճշմարտություններ Չպատմված պատմություն Ուշադրությունից դուրս Մեծ ռեպորտաժ Հյուրընկալ Մոսկվան Հարազատս հյուսիսից Հայկական զատկի սեղան Գայանե Բրեյովայի հետ Հայկական ամանորյա սեղանը Գայանե Բրեյովայի հետ Հայ գրականություն. audiobook Իրական Թուրքիա Ինսթաֆեյս Ժողովուրդն է խոսում Թռիչք իմ տան վրայով Էթնիկ կոդ Բացահայտելով Շուշին Բարի հայկական երեկո Արցախյան բռնագաղթ Աշխարհակարգ 2.0 Newsroom Alter Ego Alpha Զրուցակից Alpha Economics Alpha Analytics 7 դիմանկար հայ ժողովրդի պատմությունից 5 դիմանկար հայ ժողովրդի պատմությունից 2025. ի՞նչ է լինելու | Արցախ․ Հայաստան․ Նոր աշխարհակարգ 2024. ի՞նչ է լինելու | Արցախ․ Հայաստան․ Նոր աշխարհակարգ

Նույնիսկ Հաջիևը զգուշացնում է Հայաստանի քաղաքացիներին

21 Նոյեմբերի 2025, 12:00

(Միայն ժողովուրդը կարող է բռնել Փաշինյանի ձեռքը)

«Արդեն ավանդույթ է դառնում, որ կառավարության նիստերից հետո հենց Նիկոլ Փաշինյանն է դուրս գալիս լրագրողների հետ ճեպազրույցի։ Մինչև ընտրությունները նման պատկեր հաճախ ենք տեսնելու։ Հատկանշական է, որ Փաշինյանին ուղղվող հարցերը գնալով պակասում են, և այդ պատճառով այսօր «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության ղեկավարը, թեև հայտարարեց, որ հարցերին պատասխանելու համար ունի ոչ ավելի, քան մեկ ժամ, նրա շփումը լրագրողների հետ տևեց ընդամենը 30 րոպե։

Փաշինյանը խուսափեց TRIPP նախագծի պատրաստվածության աստիճանի մասին հարցից։ Ավելին, ի պատասխան այն հարցին, թե ով է կոնկրետ համակարգում նախագիծը հայկական կողմից՝ այն ֆոնին, որ ԱՄՆ-ում դրանով զբաղվում է պետքարտուղարի տեղակալի օգնականը, Փաշինյանը կրկին խուսափեց պատասխանից՝ հայտարարելով, որ աշխատանքը բաշխված է մի քանի մակարդակների միջև։

Մեկնաբանելով ադրբեջանական և թուրքական կողմերի «Զանգեզուրի միջանցքի» վերաբերյալ հայտարարությունները, Փաշինյանը նշեց, որ Հայաստանն ինքն է որոշում իր տարածքում կապուղիների և տրանսպորտային նախագծերի անվանումները։ Ըստ նրա՝ երկրում գործում է միայն երկու պաշտոնական անվանում՝ «Խաղաղության խաչմերուկ» և TRIPP նախագիծը, որը նախատեսված է Վաշինգտոնյան հռչակագրով։ «Ցանկացած այլ տերմին կապ չունի Հայաստանի Հանրապետության հետ։ Տերմինաբանությունը, որը մենք չենք ընդունել, չենք սահմանել կամ չենք համաձայնեցրել, չի կարող վերաբերել Հայաստանին», — ընդգծեց Փաշինյանը։

Հարցը ոչ թե տերմինի, այլ դրա բովանդակության մեջ է. այն բովանդակության, որը նախագծին տալիս են Ադրբեջանը և Թուրքիան՝ պահանջելով անարգել կապ ՀՀ տարածքով։ Անարգել կապը դա կապուղի է՝ Լաչինի միջանցքի տիպի, այսինքն՝ առանց սահմանային և մաքսային հսկողության։ Փաշինյանը գիտի, որ Իլհամ Ալիևը հենց նման միջանցք էր ուզում դեռ այն ժամանակ, երբ Հայաստանի ռազմավարական խորությունը մեծ էր Արցախի հաշվին։ Այսօր այդ խորությունը չկա, միլիարդավոր դոլարների զենք չկա, Հայաստանում հասարակությունը պառակտված է, բանակը՝ արյունաքամ, և այդ պատճառով Բաքուն մտադիր չէ բավարարվել ավելի քիչով, քան միջանցք՝ «Լաչինի ձևաչափով»։ Հենց դրա համար է, որ Թուրքիայից և Ադրբեջանից շարունակում են հնչել հենց «Զանգեզուրի միջանցքի» մասին խոսքեր։
Նմանատիպ հայտարարություններից վերջինը կատարել է Ադրբեջանի նախագահի օգնական Հիքմեթ Հաջիևը։ Շաբաթվա ընթացքում Հաջիևը հրապարակում է կատարել իր սոցիալական ցանցերում և ցույց է տվել «Զանգեզուրի միջանցքի» «առանցքային հատվածը», որն անցնում է Աղբենդ–Քալալա կամրջով՝ Արազ գետի վրայով։ «Այս կամուրջը կարևորագույն հանգույց է, որը միացնում է հիմնական միջազգային տրանսպորտային զարկերակները՝ Արևելք-Արևմուտք երթուղին, որը ձգվում է Շանհայից մինչև Լոնդոն, Հյուսիս-Հարավ տրանսպորտային միջանցքը, որը կապում է Հնդկական օվկիանոսը Հյուսիսային ծովի հետ, ինչպես նաև Հարավ-Արևմուտք երթուղին, որը միացնում է Պարսից ծոցը Սև ծովի հետ», — նշել է նա։

Հաջիևը, ադրբեջանցի և թուրք պաշտոնյաները անկեղծ են ՀՀ քաղաքացիների հետ, թե ինչ են կառուցում, ինչ են պատրաստում, հենց դրա մասին էլ խոսում են։ Հաջիևն ավելի անկեղծ է Փաշինյանի ընտրողների հետ, քան Նիկոլը։ Եվ Հաջիևը, և Փաշինյանը, և Էրդողանը, և Ալիևը գիտեն, թե ինչպիսի կապուղի կանցնի ՀՀ տարածքով, եթե 2026 թվականին «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությունը վերարտադրի իր իշխանությունը։ Ընդ որում, և՛ Հաջիևը, և՛ Ալիևը, և՛ Էրդողանը հասկանում են, որ միայն հայ ժողովուրդը կարող է «բռնել Փաշինյանի ձեռքը»։ Հենց դրա համար էլ նրանք շտապում են՝ խոսում են «անկլավների», «արևմտյան ադրբեջանցիների» Հայաստան «վերադառնալու» «իրավունքի» մասին։ Հայ ժողովուրդը միակ սուբյեկտն է, որն այսօր կարող է խոչընդոտել Բաքվի և Անկարայի ծրագրերի իրականացմանը։

Մտածե՛ք այդ մասին․.․»։