Երաժիշտ, նկարիչ, փիլիսոփա. Արմեն Գրիգորյան

Արմեն Գրիգորյանը ծնվել է 1960 թվականի նոյեմբերի 24-ին Մոսկվայում՝ ավիաշինարար, դիվանագետ-արևելագետ Սերգեյ Արիստակեսի Գրիգորյանի և Գորիս քաղաքից մանրէաբան Աիդա Թունյանի ընտանիքում։ Վաղ մանկությունից Արմենը զբաղվել է ֆուտբոլով , երեք անգամ դարձել է Մոսկվայի Լենինգրադի շրջանի չեմպիոն «Կաշվե գնդակ» մրցաշարում։

Երաժշտությունը մտել է նրա կյանք դեռևս դպրոցական տարիներին. նա հիմնադրել է «Սև կետեր» խումբը, իսկ 1983 թվականին իր համակուրսեցի Վիկտոր Տրոեգուբովի հետ ստեղծել է «Կրեմատորի» ռոք խումբը։ Առաջին ելույթներն անցկացվում էին բնակարաններում, բայց շուտով խումբը հայտնի դարձավ մոսկովյան ռոք շրջանակներում, այնուհետև՝ ամբողջ Խորհրդային Միությունում։ 1980-ականների վերջին «Կրեմատորի» խումբը սկսել է շրջագայել երկրով մեկ՝ ավելացնելով երկրպագուների բանակը։

Արմեն Գրիգորյանը խմբի երգերի մեծ մասի հեղինակն է։ Ամենահայտնի հիթերից են՝ «Աղբի քամի», «Տգեղ Էլզան», «Փոքրիկ աղջիկը», «Բորոտանոց», «Տանյա», «Ելակ սառույցով», «Վերջին շանս» և այլն։ Այս ստեղծագործությունները դարձել են պաշտամունքային և մինչ օրս հնչում են համերգների ժամանակ։ 2023 թվականին «Կրեմատորի» խումբը նշել է հիմնադրման 40-ամյակը, իսկ Գրիգորյանը իրավամբ համարվում է ռուսական ռոքի «հայրերից» մեկը։

Բացի երաժշտությունից, Արմեն Գրիգորյանը դրսևորել է իրեն որպես նկարիչ։ 2000-ականներին նա բացել է մի շարք անհատական ցուցահանդեսներ և հրատարակել իր աշխատանքների կատալոգը։ Նրա գեղանկարչությունն առանձնանում է իր արտահայտչականությամբ և աշխարհի նկատմամբ փիլիսոփայական հայացքով, ինչը համահունչ է նրա երգերին։

Արմեն Գրիգորյանը ոչ միայն երաժիշտ և նկարիչ է, այլև մշակութային խորհրդանիշ։ Նրա ստեղծագործությունը միավորում է սերունդներին։ Նա շարունակում է ելույթ ունենալ, երգեր գրել և ոգեշնչել երիտասարդ երաժիշտներին՝ ապացուցելով, որ ռոքը ոչ թե տարիք է, այլ հոգեվիճակ։