Բոլորը Վերնագիր Պարզ ճշմարտություններ Չպատմված պատմություն Ուշադրությունից դուրս Մեծ ռեպորտաժ Հյուրընկալ Մոսկվան Հարազատս հյուսիսից Հայկական զատկի սեղան Գայանե Բրեյովայի հետ Հայկական ամանորյա սեղանը Գայանե Բրեյովայի հետ Հայ գրականություն. audiobook Իրական Թուրքիա Ինսթաֆեյս Ժողովուրդն է խոսում Թռիչք իմ տան վրայով Էթնիկ կոդ Բացահայտելով Շուշին Բարի հայկական երեկո Արցախյան բռնագաղթ Աշխարհակարգ 2.0 Newsroom Alter Ego Alpha Զրուցակից Alpha Economics Alpha Analytics 7 դիմանկար հայ ժողովրդի պատմությունից 5 դիմանկար հայ ժողովրդի պատմությունից 2025. ի՞նչ է լինելու | Արցախ․ Հայաստան․ Նոր աշխարհակարգ 2024. ի՞նչ է լինելու | Արցախ․ Հայաստան․ Նոր աշխարհակարգ

Թռիչք իմ տան վրայով / Արթուր Խաչենց

09 Մայիսի 2024, 22:30

Հաղորդաշարի հիմքում հայրենի հողն է, պապական օջախը, երջանիկ մանկությունը և պատանեկությունը, Արցախ վերադառնալու հույսը, հուշերով լցված ներկան …

«Երբեք վախ և կասկածանք չէի ունեցել, որ այս ամենն այլևս իմը չի լինելու: Ֆիքսելով Հադրւթի բնությունը , ուզում էի շքեղությունն անմահացնել , այս տեսանյութերը ես արել եմ իմ անձնական արխիվի համար, կարոտս մեղմելու համար, որովհետև սովորում և աշխատում էի Երևանում: Այսօր դրանք անգին կադրեր են ինձ համար․․․

Մեր գյուղը խորհրդանշական էր նրանով, որ մենք ունեինք գրանիտներ: Հիշում եմ, երբ մեր տան կտուրի մի մասը փոխեցինք, մեկը թողեցինք որպես հուշ: Պատերազմի օրը պետք է փոխեինք կտուրի մյուս մասը, չհասցրինք: Այդ կտուրը ինձ դեպի մանկություն է տանում: Չգիտեմ, կենդանության օրոք արդյոք կհասցնե՞մ տեսնել այն նորից, թե ոչ, բայց հստակ որոշել եմ՝ որտեղ էլ որ տուն կառուցեմ, կտուրն անպայման կլինի գրանիտե»:

Արթուր Խաչենցը շարունակել է․ «Աղբյուրից կուժով և դույլերով ջուր տանելը մեր ավանդույթներից էր: Լեռներից եկող մաքրությունն անհամեմատելի էր, շատ եմ կարոտում… Այսօր Հադրութից ինձ մնացել է երկու թանկագին հուշ՝ պապական ինքնաեռը և կարպետը, որն անգամ չեմ տրորում, սրբության նման պահում եմ»: