Գայանե Չեբոտարյան. Հայաստանի առաջին կին կոմպոզիտորը
08 Նոյեմբերի 2025, 22:00
Գայանե Չեբոտարյանն ականավոր կոմպոզիտոր, դաշնակահար և մանկավարժ է, ում անունը հավերժ գրված է հայկական ու խորհրդային երաժշտության պատմության մեջ։ Ծնվել է 1918 թվականի նոյեմբերի 8-ին Պետրոգրադում, սակայն իր ողջ ստեղծագործական կյանքը կապել է Հայաստանի հետ՝ դառնալով ազգային կոմպոզիտորական դպրոցի ամենավառ ներկայացուցիչներից մեկը։
Նրա երաժշտությունը հայկական մեղեդու և եվրոպական ակադեմիական ավանդույթի նուրբ սինթեզ է։ Չեբոտարյանը ոչ միայն օգտագործում էր ֆոլկլորային մոտիվներ, այլ դրանք վերածել է բարդ, բազմաշերտ ձևերի՝ հաղորդելով փիլիսոփայական խորություն և դրամատիզմ։ Նրա գործերից են սիմֆոնիկ պոեմներ, կամերային ստեղծագործություններ, վոկալ շարքեր, դաշնամուրային գործեր, որոնցից յուրաքանչյուրը կրում է անհատական ոճի և ներքին մշակույթի դրոշմը։
Որպես մանկավարժ Չեբոտարյանը առանցքային դեր է խաղացել հայ երաժիշտների մի քանի սերունդների ձևավորման գործում։ Նա դասավանդել է Երևանի Կոմիտասի անվան կոնսերվատորիայում, որտեղ հարգանքի է արժանացել իր խստապահանջության, ինտելեկտուալ պահանջկոտության և երաժշտական ձևի խորը ըմբռնման համար։ Նրա աշակերտները հիշում են ոչ միայն կոմպոզիցիայի դասերը, այլև զրույցները գրականության, փիլիսոփայության, պատմության մասին՝ այն ամենի, ինչը ձևավորում է իսկական արվեստագետին։
Հետաքրքիր փաստ. Չեբոտարյանը Հայաստանում պրոֆեսորի կոչում ստացած առաջին կին կոմպոզիտորն է։ Երաժշտական կրթության և մշակույթի զարգացման գործում ունեցած նրա ներդրումը ճանաչվել է պետական մակարդակով. նա արժանացել է Հայկական ԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործչի կոչման։
Նրա ստեղծագործությունը բարձր է գնահատվել ոչ միայն Հայաստանում, այլև նրա սահմաններից դուրս։ Չեբոտարյանի գործերը կատարել են Մոսկվայում, Լենինգրադում, Թբիլիսիում, Փարիզում, Բուդապեշտում, հնչել են ռադիոյով և մի շարք համերգասրահներում՝ հետաքրքրություն առաջացնելով ամենապահանջկոտ ունկնդիրների շրջանում։
Գայանե Չեբոտարյանը մահացել է 1998 թվականին, սակայն նրա երաժշտությունը շարունակում է ապրել կատարողների երգացանկերում, ուսումնական ծրագրերում, նրանց սրտերում, ովքեր ձայնի մեջ փնտրում են ոչ միայն ձև, այլև իմաստ։ Նա ոչ միայն կոմպոզիտոր էր, այլև դարեր շարունակ հնչող հայկական հոգու ձայնը։