Հայկական կինոյի լույսն ու ստվերը. Հովիկ Հախվերդյանի ուղին

Հովիկ Հախվերդյանը խորհրդային և հայ նշանավոր կինոռեժիսոր, սցենարիստ և հասարակական գործիչ է, ում աշխատանքը զգալի ազդեցություն է ունեցել հայկական կինոյի և մշակութային ժառանգության զարգացման վրա: Նրա ստեղծագործական ուղին տևել է մի քանի տասնամյակ, և խոր հետք է թողել վավերագրական և գեղարվեստական կինոյում:

Հախվերդյանը ծնվել է 1936 թվականի մայիսի 13-ին Երևանում: 1959 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի երկրաբանական ֆակուլտետը, սակայն նրա իրական կոչումը ռեժիսոր լինելն էր։ Նա սկզբում աշխատել է «Հայֆիլմ» կինոստուդիայում որպես ռեժիսորի օգնական, հետո աշխատանքի է անցել հայկական հեռուստատեսությունում, իսկ 1961 թվականից դարձել է «Երևան» հեռուստաֆիլմերի ստուդիայի ռեժիսոր:

Հախվերդյանն իր կյանքը նվիրել է վավերագրական և գեղարվեստական ֆիլմերի ստեղծմանը, որոնք բացահայտել են հայկական մշակույթի, պատմության և արվեստի հարուստ ժառանգությունը։ Նրա ստեղծագործություններ մեջ են հայ նշանավոր գործիչների ՝ Վարդան Աճեմյանը, Հակոբ Կոջոյանի, Ավետիք Իսահակյանի մասին ֆիլմերը: Նրա «Մատենադարան» վավերագրական շարքը, որը նվիրված է հայ մշակույթի գանձարանին՝ հին ձեռագրերի պահոցին, կարևոր ներդրում է պատմական ժառանգության պահպանման գործում:

Ստեղծագործական ժառանգությունը և ճանաչումը

Իր աշխատանքի համար Հովիկ Հախվերդյանն արժանացել է բազմաթիվ պարգևների, այդ թվում՝ ՀԽՍՀ պետական մրցանակի և 2006 թվականին Հայաստանի Հանրապետության արվեստի վաստակավոր գործչի կոչման: Նրա ֆիլմերը շարունակում են ոգեշնչել հետազոտողներին, կինոգործիչներին և մշակութային գործիչներին, իսկ նրա ներդրումը հայկական կինոյում անգնահատելի է:

Հովիկ Հախվերդյանը մահացել է 2016 թվականի մարտի 13-ին՝ թողնելով հայկական կինոյի և մշակութի ոլորտում հարուստ ժառանգություն։