MMA-ն մարզաձև է, որտեղ կարևոր է բազմակողմանի զարգացած լինելը․ Անդրանիկ Աշուղյան
01 Փետրվարի 2025, 20:00
MMA-ի մարզիչ Անդրանիկ Աշուղյանը Alpha News-ին մեկնաբանել է Արման Ծառուկյանի՝ UFC-ի չեմպիոն դառնալու շանսերը, թե ինչու UFC-ում քիչ են հայաստանցիները, ինչպես նաև խոսել է Ռուսաստանի հայկական սփյուռքի մանկական սպորտի զարգացման մասին։
Խոսելով այն մասին, թե արդյոք Արման Ծառուկյանը UFC-ում Հայաստանի առաջին չեմպիոն դառնալու հնարավորություն ուներ, մարզիչն ասել է, որ շանս միշտ կա։
«Տղաներն արդեն պրոֆեսիոնալներ են, չեմպիոններ, մեծ փորձ ունեն, և յուրաքանչյուր մարտիկ, ով դուրս է գալիս պայքարի, միշտ հաղթելու հնարավորություն ունի։ MMA-ն մարտարվեստի անսպասելի, ոչ ստանդարտ տեսակ է, որտեղ շատ դժվար է ստերիլ խաղալ, մաքուր խաղալ, քանի որ ցանկացած պահի կարող է տեղի ունենալ անսպասելի գործողություն, որը կարող է հանգեցնել ֆինալի։ Ուստի շանսեր, իհարկե, կային»,- ասել է Աշուղյանը։
Նրա խոսքով՝ MMA-ն բազմաշերտ սպորտաձև է, որտեղ շատ կարևոր է աշխատել ոչ միայն մեկ ուղղությամբ, և որքան բազմակողմանի պատրաստված լինի մարզիկն, այնքան մեծ են նրա հաղթելու հնարավորությունները:
«Երբ մարզիկը բազմակողմանի պատրաստված է, նա կարող է փոխել մարտավարությունը։ Օրինակ՝ եթե մի ռազմավարությունը չի աշխատում, ապա կարող ես փոխել այն, փորձել մյուս կողմից և հաղթել: Իհարկե, կարևոր է նաև այսպես կոչված մարտավարությունը, ռազմավարությունը, թե ով ում կգերազանցի, ավելի լավ կօգտագործի իր հակառակորդի թույլ կողմերը։ Սա շատ կարևոր է, քանի որ նրանք բոլորն էլ լավ պատրաստված են։ Եվ այստեղ պետք է գտնել այս թույլ կետը և հարվածել այնտեղ, հաղթել՝ հենց այդ թուլության միջով»,- նշել է Աշուղյանը։
Իսկ թե ինչու են UFC-ում Հայաստանից այդքան քիչ հայեր, մարզիչը կարծում է, որ դա կախված է մի քանի բաղադրիչներից։
«Այս հարցում մի քանի բաղադրիչ կա։ Նախ, բազմազգ միջավայրը կարևոր է: Խորհրդային Միությունում մեր հայ մարզիկները անընդհատ գնում էին ուսումնամարզական հավաքների, սովորում միմյանցից, փորձի փոխանակումը շատ կարևոր է։ Ասում էին, որ եթե դառնում ես ԽՍՀՄ չեմպիոն, դա նշանակում է, որ դու շատ դեպքերում արդեն աշխարհի չեմպիոն ես։ Այդ իսկ պատճառով մեր հայ մարզիկները կոփվում էին այս մեծ, բազմազգ երկրում և ցույց տալիս իրենց առավելությունը։ Բացի այդ, ես կարծում եմ, որ հայերը փորձում են շատ սովորել, փորձում են ինչ-որ բան կառուցել կյանքում։
Հաջորդ բաղադրիչը, որն ազդում է արդյունքի վրա, համակարգն է: Հայաստանում MMA-ի զարգացման լավ համակարգ պետք է ներդրվի։ Օրինակ, երբ 90-ականների սկզբին սկսեցի զարգացնել MMA-ն, առաջին մրցաշարին հրավիրեցի մարտարվեստի բոլոր դպրոցներին։ Հրավիրել ենք կարատեիստների, քիքբռնցքամարտիկների, սամբիստների։ Փորձի փոխանակումը շատ կարևոր է: Եվ, իհարկե, MMA մարզիչը պետք է լավ մասնագետ լինի»,- ասել է Աշուղյանը։
Խոսելով այն մասին, թե որքանով է սպորտը տարածված հայ համայնքի երեխաների շրջանում, մարզիչն ասել է, որ երեխաների՝ սպորտով զբաղվելու ձգտումը պետք է նախաձեռնեն ծնողները:
«Այսօր սպորտը շատ լավ այլընտրանք է բոլոր գաջեթներին: Մենք ծառերի վրա ճյուղից ճյուղ էինք թռչում, բայց հիմա դա այդպես չէ, երեխաների համար դա հետաքրքիր չէ: Ես կարծում եմ, որ ծնողները պետք է մշտապես մոտիվացնեն իրենց երեխաներին։ Ծնողները պետք է բացատրեն, պատմեն և նախաձեռնեն իրենց երեխաների՝ սպորտով զբաղվելու ցանկությունը: Այսինքն՝ մարդիկ պետք է հասկանան, որ սպորտն իրենց առողջությունն է, զարգացումը, կարգապահությունը»,- ասել է նա։
Աշուղյանը նշել է նաև տարբեր սերունդների մոտ սպորտի նկատմամբ մոտեցումների տարբերությունը։
«Ինձ համար սպորտն իմ կյանքն է, և այն արվեստ է։ Ինձ համար սպորտը բիզնես չէ, դա իմ գործը չէ, կան մարզիչներ, որոնք բիզնեսմեն են, և կան մասնագիտությամբ մարզիչներ։ Կան նաև մարզիկներ, որոնց համար պրոֆեսիոնալ դառնալու նպատակն առաջին տեղում է, և կան մարզիկներ և գործարարներ, որոնց համար փողն ավելի կարևոր է, քան իրենց անունը: Բայց ես միշտ ասում եմ՝ դու անուն հանիր, հետո դրան կհետևի մեդալի մյուս կողմը։ Գլխավորը՝ պրոֆեսիոնալ եղիր, եթե պրոֆեսիոնալ ես, ոչ մի տեղ չես կորչի։
90-ականների երեխաները մեծացել էին խորհրդային տարիներին, նրանք ուշադիր լսում էին մարզիչն, անում էին ամեն ինչ։ Այսօր ես անընդհատ հոգնում եմ երեխաներին հավաքելուց, դժվար է ուշադրություն գրավել։ Հասկանալի է, որ կան մանկավարժական մեթոդներ, որոնք մենք ուսումնասիրում ենք, պետք է ավելի շատ «քաղցրավենիք» փնտրել»,- ասել է Աշուղյանը։