Պետրոզավոդսկից Երևան. շախմատային պարտիա՝ ամբողջ կյանքի ընթացքում

Շախմատիստուհի Լյուդմիլա Դմիտրիի Ասլանյանը (օրիորդական ազգանունը՝ Կուլիկովա), ում կարիերան ընդգրկում է մի քանի երկրներ, անխախտորեն կապված է եղել բարձր մակարդակի խաղի և ինտելեկտուալ սպորտին նվիրվածության հետ։

Նա ծնվել է 1954 թ․ հուլիսի 2-ին Պետրոզավոդսկում, որտեղ 12 տարեկանում առաջին անգամ հաճախել է շախմատի խմբակ։ Նրա առաջին և միակ մարզիչը եղել է Ս. Վ. Կուլվանովսկին, որի ղեկավարությամբ նա շատ արագ նորեկից դարձել է խոստումնալից մարզիկի։

Ավարտելով Դնեպրոպետրովսկի պետական համալսարանը «կիրառական մաթեմատիկա» մասնագիտությամբ, Լյուդմիլան գիտական ճշգրտությունը համատեղում էր շախմատային ռազմավարության հետ։ Արդեն ուսանողական տարիներին նա երկու անգամ հաղթել է Ուկրաինական ԽՍՀ բուհերի մրցումների եզրափակիչներում։ 1974 թ․ ԽՍՀՄ կանանց գավաթի խաղարկությունում նա վիճակահանությամբ զիջել է աշխարհի ապագա չեմպիոնուհի Մայա Չիբուրդանիձեին։ Այս դեպքը շրջադարձային դարձավ նրա կարիերայում։

1980 թ․ հաղթել է ԽՍՀՄ Զինված ուժերի առաջնությունում, իսկ 1982-ին՝ «Դինամո» մարզական հասարակական կազմակերպության առաջնությունում։ 1981 թ․ ամուսնանալուց հետո տեղափոխվել է Երևան և փոխել ազգանունը՝ դառնալով Ասլանյան։ Այստեղ նա դարձել է Հայկական ԽՍՀ և Հայաստանի հնգակի չեմպիոնուհի (1984 թ., 1986 թ., 1987 թ., 1991 թ., 1992 թ.), ինչպես նաև բազմակի մրցանակակիր։ 1988 թ․ ԽՍՀՄ կանանց առաջնությունում զբաղեցրել է բարձր 7-10-րդ տեղերը, իսկ 1990-ին դարձել է ՖԻԴԵ-ի միջազգային վարպետ։

Նա երեք անգամ մասնակցել է աշխարհի առաջնության գոտիական մրցաշարերին, Հայաստանը ներկայացրել է շախմատային օլիմպիադաներում (1992-1996 թթ.) և Եվրոպայի թիմային առաջնությունում (1992 թ.)։

Լյուդմիլա Ասլանյանը շախմատիստուհու օրինակ է, ում համար խաղատախտակը եղել է ոչ միայն սպորտային պայքարի դաշտ, այլև մշակութային երկխոսության հարթակ՝ միավորելով մի շարք երկրներ։