Մարտիկ՝ առանց փոխզիջումների. հայկական բռնցքամարտի լեգենդ Լեռնիկ Պապյանը

Լեռնիկ Պապյանը ականավոր բռնցքամարտիկ է, ով Հայաստանը և ԽՍՀՄ-ը հռչակել է թեթևագույն քաշային կարգում: Նրա կարիերան դիմացկունության, հմտության և սպորտին նվիրվածության օրինակ է:

Լեռնիկ Լևոնի Պապյանը ծնվել է 1966թ. հոկտեմբերի 26-ին Վանաձորում: Երիտասարդ տարիքից նա հիանալի ունակություններ է դրսևորել բռնցքամարտում՝ սկսելով մարզվել թեթևագույն քաշային կարգում (մինչև 51 կգ)։ Արդեն 1984-ին նա հայտարարել է իր մասին միջազգային ասպարեզում՝ արծաթե մեդալ նվաճելով Տամպերեի պատանիների Եվրոպայի առաջնությունում: Այս հաջողությունը բռնցքամարտի աշխարհում նրա ճանաչման առաջին քայլն էր:

Հետագա տարիներին Պապյանը ընդգրկվել է ԽՍՀՄ ուժեղագույն բռնցքամարտիկների շարքում։ Նա դարձել է ազգային առաջնությունների հաղթող և մրցանակակիր, ԽՍՀՄ գավաթակիր, ինչպես նաև ներկայացրել է երկիրը միջազգային մրցաշարերում։ Նրա տեխնիկան առանձնանում էր ճշգրտությամբ, արագությամբ և ռազմավարական մտածողությամբ, ինչը նրան թույլ էր տալիս հաջողությամբ մրցել ուժեղագույն մրցակիցների հետ:

ԽՍՀՄ փլուզումից հետո Լեռնիկ Պապյանը շարունակել է կարիերան՝ ներկայացնելով Հայաստանը։ 1996 թվականին նա մասնակցել է Ատլանտայի ամառային Օլիմպիական խաղերին՝ դառնալով առաջին հայ բռնցքամարտիկներից մեկը, ով հանդես է եկել նման հեղինակավոր մակարդակով։ Սա կարևոր իրադարձություն էր ոչ միայն անձամբ նրա, այլև ընդհանրապես հայկական սպորտի համար։

Իր կարիերայի ընթացքում Պապյանն արժանացել է ԽՍՀՄ միջազգային կարգի սպորտի վարպետի կոչման: Ակտիվ ելույթների ավարտից հետո նա նվիրվել է մարզչական աշխատանքին՝ փորձը փոխանցելով երիտասարդ մարզիկներին: Նրա ներդրումը Հայաստանում և Ռուսաստանում բռնցքամարտի զարգացման գործում մնում է նշանակալի:

Լեռնիկ Պապյանը ոչ միայն մարզիկ է, այլ սերունդների շարունակականության, տոկունության և բռնցքամարտի հանդեպ սիրո խորհրդանիշ: Նրա ուղին ոգեշնչում է երիտասարդ մարզիկներին ձգտել բարձունքների՝ չնայած դժվարություններին և փոփոխություններին: