Բոլորը Վերնագիր Պարզ ճշմարտություններ Չպատմված պատմություն Ուշադրությունից դուրս Մեծ ռեպորտաժ Հյուրընկալ Մոսկվան Հարազատս հյուսիսից Հայկական զատկի սեղան Գայանե Բրեյովայի հետ Հայկական ամանորյա սեղանը Գայանե Բրեյովայի հետ Հայ գրականություն. audiobook Իրական Թուրքիա Ինսթաֆեյս Ժողովուրդն է խոսում Թռիչք իմ տան վրայով Էթնիկ կոդ Բացահայտելով Շուշին Բարի հայկական երեկո Արցախյան բռնագաղթ Աշխարհակարգ 2.0 Newsroom Alter Ego Alpha Զրուցակից Alpha Economics Alpha Analytics 7 դիմանկար հայ ժողովրդի պատմությունից 5 դիմանկար հայ ժողովրդի պատմությունից 2025. ի՞նչ է լինելու | Արցախ․ Հայաստան․ Նոր աշխարհակարգ 2024. ի՞նչ է լինելու | Արցախ․ Հայաստան․ Նոր աշխարհակարգ

Հայաստանի արտաքին առևտրաշրջանառությունը շարունակում է կրճատվել

14 Նոյեմբերի 2025, 18:00

Հայաստանն արտաքին աշխարհի հետ սկսել է ավելի քիչ առևտուր անել: Արտաքին առևտրաշրջանառության անկումային զարգացումները շարունակվում են նաև հունվար-սեպտեմբեր ժամանակահատվածի համար:

Մասնավորապես, ընդհանուր առևտրաշրջանառությունը նշված ժամանակահատվածում նվազել է 39,3 %-ով, այդ թվում՝ արտահանումը՝ 46,8 %-ով, ներմուծումը՝ 33,4 %-ով: Արտաքին առևտրի անկման պատճառները հասկանալու համար, առանձնացնենք այն երկրները, որոնց հետ փոխադարձ շրջանառության կտրուկ անկումն առաջացրել է նման պատկեր: Եվ իհարկե, դրանց թվում են ՌԴ-ն և ԱՄԷ-ն: Հասկանալի է, որ խոսքը ՀՀ տարածքով վերաարտահանվող ոսկու հոսքերի կրճատմանն է վերաբերում, բայց խնդիրը միայն դրանում չէ:

Դիտարկելով ՀՀ արտաքին առևտրաշրջանառության կառուցվածքը՝ նշենք, որ Հայաստան ապրանքների զգալի մասը՝ 33,6%-ը, ներմուծվում է ՌԴ-ից: Սա խոսում է ՌԴ շուկայի՝ մեզ համար առաջատար լինելու մասին:

Նույն պատկերն ունենք նաև արտահանման պարագայում: Օրինակ, եթե այլ երկրներ մեր արտահանումը կազմում է ընդհանուրի 50.5 %-ը, իսկ այլ երկրների ցանկը բավական երկար է, ապա միայն դեպի ՌԴ արտահանումն ընդհանուրի 37,2 %-ն է կազմում:

Սա նույնպես ընդգծում է՝ որպես արտահանման շուկա ևս ՌԴ-ն մեզ համար առաջատար է: Հետևաբար, առաջին առևտրային գործընկերոջ հետ արտաքին առևտրաշրջանառության անկումը, զգալի ազդեցություն է թողնում ողջ առևտրաշրջանառության վրա: Եվ խնդիրը միայն վիճակագրական պատկերի փոփոխությունը չէ. իրականության մեջ, հողի վրա, հայկական արտադրանքը հարված է ստանում իր իրացման արտաքին հիմնական շուկա ավելի քիչ արտահանվելու արդյունքում:

Լրիվ այլ ուսումնասիրության առարկա է, որ արտահանողը պետք է ունենա հնարավորությունների դիվերսիֆիկացիա, բայց ներկայիս փաստը դրանից չի փոխվում:

Հետևաբար, այսօր այլ շուկաներից ապրանքներ գնելու մեր իրավունքի ու հնարավորությունների թեզերի համատեքստում վերահաստատենք ու ֆիքսենք՝ այո՛, Հայաստանը պետք է դիվերսիֆիկացնի ներմուծման շուկան․ հատկապես ռազմավարական նշանակության ապրանքների պարագայում դա կարևոր է: Բայց, այս կամ այն ապրանքի վաճառող գտնելը միշտ շատ ավելի հեշտ է, քան սեփական արտադրանքի գնորդ գտնելը: Երկկողմ հարաբերությունների համատեքստում, այս հանգամանքը հաշվի առնել է պետք: