Կինո, որը ստիպում է հիշել. «Սպիտակ»-ը և Լեռնիկ Հարությունյանի դրամատիկ խաղը

Լեռնիկ Հարությունյանը թատրոնի և կինոյի դերասան է, ում աշխատանքը թատրոնում և հեռուստատեսությունում նրան դարձրել է հայ բեմի ճանաչելի դեմքերից մեկը:

Դերասանը ծնվել է 1981 թվականի մայիսի 16-ին Տավուշի մարզի Նավուր գյուղում: Երիտասարդ տարիքից հետաքրքրություն է ցուցաբերել արվեստի նկատմամբ: Ընդունվել է Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտը, որն ավարտել է 2002 թվականին:

2005 թվականից Հարությունյանը խաղում է Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնում: Այս թատրոնը Հայաստանի ամենահին և ամենահեղինակավոր թատրոններից մեկն է, և այնտեղ աշխատելը պահանջում է վարպետության բարձր մակարդակ: Հարությունյանը խաղացել է այնպիսի ներկայացումներում, որոնք ճանաչում են ստացել ինչպես հանդիսատեսի, այնպես էլ քննադատների շրջանում։

Բացի թատերական գործունեությունից՝ Հարությունյանն ակտիվորեն աշխատել է հայկական հեռուստատեսությունում՝ համագործակցելով «Ա-ԹԻՎԻ», «Արմենիա», «Շանթ» և Հայաստանի Հանրային հեռուստաընկերությունների հետ: Հեռուստատեսային նախագծերին մասնակցելը նրան թույլ տվեց ընդլայնել իր լսարանը և հայտնի դառնալ ոչ միայն թատերասերների, այլև լայն հասարակության շրջանում:

2018 թվականին Հարությունյանը խաղացել է «Սպիտակ» ֆիլմում, որը միջազգային ճանաչում է ստացել։ Սա ռեժիսոր Ալեքսանդր Կոտտի դրամատիկ ֆիլմն է՝ նվիրված 1988 թվականի Սպիտակի երկրաշարժի ողբերգական իրադարձություններին: Գլխավոր հերոս Գոռը, ով ավելի լավ կյանքի փնտրտուքով լքել էր Հայաստանը, աղետից հետո վերադառնում է՝ գտնելու իր ընտանիքը, սակայն բախվում Է տարերքից ավերված իրականությանը:

Ֆիլմը Հայաստանի կողմից առաջադրվել է «Օսկար-2019» մրցանակաբաշխության «Լավագույն օտարալեզու ֆիլմ» անվանակարգում:

Լեռնիկ Հարությունյանը շարունակում է իր դերասանական գործունեությունը՝ մնալով հայկական թատրոնի և կինոյի կարևոր դեմքը: Նրա ներդրումը Հայաստանի արվեստի զարգացման գործում կայանում է ոչ միայն նրա դերերի, այլև թատրոնում ու կինոյում մարմնավորած այդ դերերի միջոցով խորը հույզեր և պատմական իրողություններ փոխանցելու կարողության մեջ: